Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
İncelemem
SPOİLER ve kendi düşüncelerim.
1.alıntı
'Kazandıklarımın bir bölümünü kendime saklamaya karar verdiğim zaman zenginliğe giden yolu buldum. Sen de bulacaksın.'
"'Ama kazandıklarımın hepsi zaten benim değil mi?' diye sordum.
"'Hiç de değil,' diye yanıtladı. 'Terziye para ödemiyor mu sun?
İnsan hayatı bu kadar ucuz olmamali
Kitap Bosnalı bir kızın hayatından bir kesiti anlatıyor. Zaten gündemde bir İsrail zulmü varken bu kitabı okumuş olmak empati yeteneğimi geliştirdi diyebilirim. Savaş ve kadınlar. Savaşta en çok zulüm görenler kesinlikle kadınlar. Bir solukta okuyamadım çünkü yuregim buna el vermedi. Akıcı ama acı
Ortadoğunun ötekeleştirilen ve ezilen halkı Ezidilerin tarihini anlatmam çok uzun süreceği için kısaca anlatayım. "Ezidi" kelimesinin bu dinin tanrısı olan Azda kelimesinden türetildiği iddia edilmektedir. Kürt dilinde "Tanrı" ismini karşılayan iki kelime mevcuttur: Bunlar "Ezda" ve "Xweda"'dır. Ezda
• BİN MUHTEŞEM GÜNEŞ •
Selam Kitap Dostlarım. Acının, zulmün ve göz yaşının kitabı olan Bin Muhteşem Güneş ile karşınızdayım. Konusu ise şöyle;
...
“ Kitap Afganistan’ ın çeşitli gölgelerinde geçiyo, ama çoğunluğu Kabil’ de.
Meryem annesi Nana ile küçük bir kulübe de yaşarlar.
Meryem bir harami olmasına rağmen çok büyük fedakarlıklara ve acılara katlanır. Daha sonrasında Meryem üvey anneleri ve babası tarafından zorla hiç tanımadığı, kendinden yaşça büyük bir adam ile evlendirilir. Evlendiği süre boyunca çocuğu olmayan Meryem, kocası tarafından aşağılanır ve eziyet görür.
Zamanla olaylar çok farklı gelişir ve Meryem’ in üstüne kuma gelir. Meryem ve kuması Leyla aynı evde aynı kaderi ve acıları yaşamaya mahkum olurlar. “
...
Patlayan bombalar, ölen insanlar, çocuklar.. Acı, zulm, gözyaşı ve çaresizlik...
Bu kitapta okuduklarım bunlardı. Beni çok üzen, gözyaşlarımı tutamadığım bir kitaptı. Bu dünyaya, bu şartlara lanet ettim resmen. Kadın olmak çok ama çok zor, aynı kaderi paylaşan iki kadın ve yaşadıkları acı yüreği dağlayan cinsten. Böyle bir kitap beklemiyodum. Beni çok dağıtan bir kitap oldu. Okuduktan hemen sonra yazıyorum bunları. Boğazım düğüm düğüm. Ne yazacağımı inanın bilmiyorum. Herkesin mutlaka okuması gerekiyo, bu yaşanılanlar çok ağır. Bir kadının hayatı bu kadar ucuz olmamalı. Sevgiyle Kalın. ✿
Yazacaklarıma öncelikle bu sözle başlamak istiyorum; "Her şeyi senin için vâr ettim diyen Rabb'ine; Her şeyi senin için terk ettim diyebilmektir aşk! " -Şems-i Tebrizi.. Yani demem o ki bu kitaptan aşk işlenmiş ve ALLAH aşkıyla birleştirilip işlenmeye çalışılmış. Gerçek aşkı yaratanla böyle saçma sapan sevgilerin kıyaslanmasını hiç ama hiç sevmiyorum. Allah'a ulaşmak her şeyden vazgeçmekten geçerken beraber cennet hayali kurmak ve mübalağalı sözlerle... "Cennete sen gitsen yeter, ben gözlerindeyim zaten.." örneğin bu söz sahi cennet bu kadar ucuz mu? Ona ulaşmaktan bir tane insan için vazgeçmek? Sevgi bence kesinlikle böyle bir şey değil! Ve de olmamalı.. Yazar kesinlikle kötü değil çok yetenekli ama bence yanlış şekilde kullanmış bu yeteneğini.. Ne demiş Yunus Emre "Yaratılanı severim yaratandan ötürü"... Tabi ki de birbirimizi seveceğiz, hayatımızı inşaAllah doğru insanlarla birleştirip seveceğiz ama bu sevgilerin hiçbirisi Allah sevgisi ile kıyaslanamaz.. Onları seviyorsak Allah için seveceğiz..Bizi Allah'a götürecek tek şey ona teslimiyettir.. Böyle saçma sapan işlenmiş kitaplardaki aşklar değil.. Zaten ben böyle kitapları oldum olası sevmiyorum. Ben kitabın konusunu araştırmadan seri şeklinde sipariş ettim :/ Sanmıştım ki Allah'a olan aşk işlenecek.. Yanılmışım. Yani bu kitap farklı şekilde yansıtılıp, sunulsaydı sevebilirdim.. Ama din üstünden yapılan böyle şeyleri sevmiyorum.. Bu kitabın bu kadar çok tutmasının tek sebebi bana göre reklamıdır.. Yine de emeğine saygım sonsuzdur yazarın..
Knut Hamsunun doğayla iç içe, insanı köye taşınmaya özendiren harika romanı. Bu okuduğum ilk Knut Hamsun kitabıydı. Yazara Nobel Edebiyat ödülünü kazandıran kitabın bu olduğu söyleniyor.
Kitabın Kapra Yayıncılıktan Dünya Nimeti ismiyle basılmış olanını okudum. Başka bir yayinevinden "toprak yeşerince" ismiyle de basılmış. Kapra, karbon kitaplar ucuz seçenekler olduğundan her zaman tatmin etmiyor ama bu fena değildi.
Kitaba gerçekten bayıldım. Deprem, sel derken felaket üstüne felaket yaşadığımız şu günlerde insanın aklının köşesinde sürekli bir doğaya dönme, köye taşınma fikri varken bu kitabı okumak olaylara daha gerçekçi bakmamı sağladı.
Evet, doğal bir köy hayatında somut manada ne ekersen onu biçersin ama ekip biçmeye gücümüz var mı? Bunu da sorgulamak lazım.
Sallanra ailesi çok güzel anlatılmış. Beni rahatsız eden tek şey tüm erkeklerin saf, çalışkan olup kadınların hep hinlik peşinde olması. "Köylü kadın" tiplemesi bu olmamalı bence. İki taraf arasında bu kadar bariz farklar da olmamalı, çünkü yok. Inger, Barbro, Oline hepsinin kötü yanları öne çıkarıldı hikaye boyunca... Özellikle Isak ve Aksel de çok masum. Ne bileyim yani bu tutum yazıldığı zaman göz önüne alınınca normal karşılanmıştır belki o zaman ama şu anda çok sinir bozucu benim için.
Bunun dışında yazarın üslubundan ya da başka bir şeyinden rahatsız olmadim. Aksine çok akıcı, sade ve insani çeken bir kitaptı. Hatta 10 puan veriyorum. Herkese tavsiye edilir.
Son on senedir iyi bir okuyucu olduğumu düşünüyorum. Lise zamanında mum ışığında okuduğum kitapların damağımda bıraktığı tat tam on sene boyunca elimden hiç kitap eksik olmamasına sebep oldu. Şu on senede şu an okuduğum bir kitap yok dediğim hiç olmamıştır. Yazmak ise bambaşka bir mevzu. Son iki senedir sadece okuduğum kitapların incelemeleri ve
518 syf.
2/10 puan verdi
Whf?? Nasıl bir kitap bu? Adam höt höt geziyor, her şeye sinirleniyor vuruyor kırıyor sonra kıza “senin bana kastın mı var güzelim?”diyor. Psikopatça sevmek ne zaman romantizm oldu??
Birde her şiddetin ardından güzelleme yapılması. Böyle adamları kitaplarda bile kahramanlaştırmayın yahu!! Sonra özenme sebebi oluyor. Gerçek hayatta yok böyle kahramanlar. Kitap kurgusunda bile böyle şeylere tahammülüm yok asla!!
Psikopat tavırlı, mafya bozuntusu tiplerin uyguladığı saldırganlık bir güzelleme sebebi olmamalı. Kızın silikliğine ne demeli peki. Adam alıyor o duvara vuruyor, hor görüyor, hatta ucuz kadın diye yaftalıyor ama kız kokusuna bitiyor. Görünce adamı kendinden geçiyor. Koku muhabbeti nedir ya, sürekli bir koklama…
İki günde adama aşık olup vazgeçememek nedir? Bu kızı alıp psikologa götürmek lazım. Adam seni tehdit etsin. Ordan oraya süreklesin. Sen tut ben bu adamın kokusuna bittim de iki günde.
Tamam dark romance, mafyatik romanlar okumayı seviyoruz ama asla böyle değil asla böyle küçük düşürücü şeylerin olduğu kitapları değil. Yazılmak istenen şeyle ortaya çıkan şeyler bambaşka sanırım.
Her kitap, kitap olmamalı, bazı kurgular wattpadde kalmaya devam etmeli. Kağıt israfı demek istemiyorum ama gerçekten basılmasa da olurmuş.
Başkası adına utanmak deyimi var ya bu kitapta sonuna kadar yaşadım bunu. İlk 150 sayfa kadar bile zor tahammül ediliyor o toksik ilişkiye.
İnsanlığa Bencilliğe İtmeyecek Bir Bencilik Anlatan Kitap
İnsanlığa, "bencil"liğe itmeyecek bir "benci"lik anlatan kitap
Başlığın bu romanda anlatılanlara haksızlık olduğunu/ettiğini düşünecekler için evvelâ inceleme yazıma neden böyle bir başlık koyduğuma değineyim. Evet, Ayn Rand bencil kelimesine yüklenen kötü anlamı haksızca buluyor, bunun farkındayım. Bu başlığı seçmem söz
Başta, tarih sırasıyla felsefe, bilim ve edebiyat kitaplarından hoşlanıyorum.
Her gün yeni şeyler öğrenmek hoşuma gidiyor.
Özellikle gözümün önünde olan veya beynimin içinde gerçekleşen olayları öğrendikçe çocuk gibi mutlu oluyorum.
Böyle bir giriş yapmamın nedeni, sizlere bu kitabı neden çok sevdiğimi anlatmaktı.
Serdar Kuzuoğlu’nun zaman
Yine S. Zweig'in ince ama bir o kadar derin bir kitabı. Erkek bir yazarın kadın ruhunu bu kadar doğal anlatması müthiş. Aslında kitap bitince insan yaşadığî çevreden başlayıp sonra kendine kadar sorguluyor. Aslında bir nevi öğüt verici bir öykü. Mevkilerin gelip geçiciliğine alışmak gerekli. Hayatımızdaki inişleri çıkışları kanıksamak lazım aksi durumda çıkışlardan ne kadar mutlu oluyorsak inişlerden de bir o kadar mutsuz olup ruhen diplere çökeriz. Madame de Prie'de işte hiç kaybetmeyeceğini zannettiği mevkisini kaybedince ölüme kadar sürüklüyor kendini. Kitap bitince inceden bir sızı hissedip sonra "hayat bu kadar ucuz olmamalı," diyorsunuz. Hayatın her durumuna tutunmak en büyük mutluluk olsa gerekir.
