Enver Ağabey buyurdular ki ;
Abdülhâkim Arvâsi "kuddise sirruh" hazretlerinin Namaz risalesi var. Orada buyuruyor ki; Bir mümin yüz bin hac yapsa, yüz bin altın sadaka dağıtsa, yüz bin hatim indirse, üzerinden bir vakit namaz geçse, hepsi hiçbir işe yaramaz. Çünkü dinin direği namaz. Bugün okudum o kitapta. İşte bizim bir hadis-i şeriften bahsediyor. Gerçi bizim Seadet-i Ebediyye'de de var. Bir gün Mübareklere dedim ki; Efendim, bazı yerlerde fakirler var, çok sıkıntı içindeler. Ne bakanları, ne gidenleri, ne de gelenleri var. Çok garip insanlar. Mübarekler; kardeşim, gidin araştırın. İçlerinde bir tane namaz kılan var mı, buyurdular. Veya gençliğinde kılmış mı? Namaz büyük bir izzettir. Onu kılanları Allahü teala aziz eder. Aziz insanlar bu şekle düşmez, buyurdular.
İşte bugün okuduğum kitapta Cenab-ı peygamber "sallallahü aleyhi ve sellem" buyuruyor ki; İnsan, hayatında eğer namaz kılmıyor idi ise üç belaya müptela olur. Birincisi; zillet ile ölür, zillette ölür. İtibarlı ölmez. Ya yalnız ölür. Ya yol ortasında ölür. Ya da bakım evine düşer. Çünkü o namaz çok azizdir. Dolayısı ile onu kılmak nasip ettiği kulları zillette ölmez, aç ölmez. Bir de diyor ki; ölürken çektiği acılardan bir tanesi, Allah korusun, ne kadar ekmek yese doymaz, aç ölür. Üçüncüsü, dereleri, deryaları içse, namaz kılmadığı için susuz ölür. La ilahe illallah Muhammedün Resulullah. O bakımdan, mümin evvela kendine şunu soracak. Ben niye geldim ? Beni kim gönderdi? Ben yiyiyorum, içiyorum. Kimin rızkını yiyiyorum? Kim beni besliyor? Damarlarımı kim çalıştırıyor? Sinirlerimi kim çalıştırıyor?
Yüreğimde adını koyamadığım bitmek bilmeyen bir sıkıntı var. Bu kendimi tanıyamamak mı , yoksa bir şarkıda veya bir kitapta kendime rastlamaktan mı kaynaklanıyor bilmiyorum.Bu aralar pek çok şeyi bilemiyorum...
Yağmur
Özcan KIYICI
İlk görüşte aşktı, benim yaşadığım... O kadar harika bir insandı ki... Daha ilk buluşmamızda tamam demiştim; benim evleneceğim erkek bu…
Onu tanımadan geçen yıllarıma bakıyorum da meğer ne kadar da yaşanmamışlıklar vardı, ne kadar boşmuş her şey... Nefes alıp vermeyi yaşamak sanıyor, kendimi aldatıyormuşum meğer…
O da beni sevdi. Hem de çok...
Dücane Cündioğlu ELİF ŞAFAK -AŞK KİTABI ÜZERİNE
Aklın kaleminden kırk kurallı aşk
— "Mevlâna.... İslâm âleminin Shakespeare''i!" (s. 38)
Başka bir zaman olsa, bu denli bayağı bir benzetmeyle karşılaştığım daha ilk anda muhtemelen elimdeki kitabı -bir daha açmamak üzere- kapatır ve bir kenara koyardım.
Bu sefer öyle yapmadım. Bir lâ havle çekip bu bayağılığın altını çizdim, sonra da
Dışardan görenler islami hayat yaşayanları ot gibi yaşıyor zannediyorlar ve kafalarında İslam deyince şöyle bir denklem var İslam’a müntesip olursan dünyada sıkıntı çekeceksin,ahirette de rahat göreceksin diyorlar.Ve bu hesap kitapta hazır lezzeti tercih eden bir insana uymadığı için onlar da dünyada ki lezzeti tercih ediyorlar.Deliliniz nedir buna dediğimizde de bir hadis söylüyorlar “Dünya müminin zindanı (cehennemi), kafirin de cennetidir.” Görüyor musun dünya ya mümin olarak geldiğinde ne olacak dünya cehennem olacak zindan olacak diyorlar.Bu hadisin manası bu şekilde değil bu hadisin manası şu şekildedir; Bir müminin yaşadığı zevkli ve lezzetli dünya ne kadar güzel olursa olsun ahiretle kıyaslandığında cehennem hükmünde olacak diyor.Bir kafirinde lezzetler içinde yaşadığını zannettiği dünya maalesef göreceği cehennemin yanında kıyasla ancak cennet sayılacak diyor.O zaman ortaya şu çıkıyor.Bir mümin dünyada da kafirin alamayacağı çok ciddi lezzetleri almaktadır eğer imanı varsa..