Son zamanlarda Popülizm üzerine sıkça okumalar yaptım. Fransız Sosyolog Eric Fassin bu kitabı 2016 yılında Trump'ın seçilmesi ile 2017 yılında Macron hemen seçilmeden önce yazıyor. Aşırı sağ popülist söylemler nasıl olur da bu kadar büyük karşılık bulur. Liberal sol ve demokrat partiyi destekleyen Nobel ödüllü Paul Krugman, Trump'ın seçilmesinden sonra şaşkınlığını gizleyememişti. Cinsiyetçi, faşist, popülist ve yalan üzerine siyasi söylem kuran bir adam nasıl olur da başkan olabilir.
《☆☆☆》
Popülizm sol ideolojiye seçim kazandırır mı orası şüpheli. Thatcher ve Reagan sonrası siyasi zemine bakacak olursak tüm dünyada sol partilerde bir dönüşüm gözleniyor. Ve bu dönüşümü sağlayan rakipleri olan sağ partiler. Seçim kazanmak uğruna ilkelerinden vazgeçen bir sol var.
《☆☆☆》
Sıkıyönetim ve ohal kanunları demokrasilerde olağan durumlar haline gelmeye başladı. Yürütme her geçen gün yasamanın yetkilerini buduyor ve kanun yapma hakkını kısıtlıyor. Her ne kadar kabullenmesek de dünya artık askeri darbelerden çok demokratik darbelere sahne oluyor ve buna kimse ses çıkarmıyor; çıkaranların ise sesi kalabalıklar içinde kayboluyor. Parti kapatmalar, azledilen başkanlar, kararnameler ile yönetilen ülkeler, polis denetimi, ifade özgürlüğünün üzerindeki kontrol ve baskı... Bunların hepsi demokrasi adına çoğunluğun azınlığa tahakkümü olarak gerçekleşiyor. Ve zulme karşı direndiğinizde çapulcu, jakoben, terörist olarak yaftalanıyorsunuz.
《☆☆☆》
Sonuç olarak yeni bir Sol mümkün mü? Mümkünse nasılsın olacak. Seçim kazanmak için ödün mü verecek yoksa daha büyük bir dönüşüm için mücadele mi edecek?
