4 kişilik bir Dünya...
Okuduğum üçüncü 
Edip Cansever kitabı oldu. Ve üçü arasında en çok bu kitapla heyecanlanıp okuduğum eserin coşkun büyüsüne kapılabildim. Gerçekten öyle. Büyük bir heyecan vardı okurken sanki edip Bey'in heyecanı geçmişi banada ya da hüzüç duyduğm cümlelr vard ama bu da aynı şekilde coşkulukla yapılıyordu. Acaba
Kitapta geçen bu 2 kelimeyi bilir misiniz?
“Makedon elinden kalkıp ‘orayı da alalım, burayı da alalım’ diyerek Hindeli'ne varan Bey, aradığı ne ise bulamadı.
Derin bir yeise* gömülüp ‘Heyhat’ dedi, görmek isteyip de göremediği okyanusa bakarak, ‘meğer ki mutluluk varılan yerde değil yolda imiş.’
Mahmuzladı** atını, "Deh," dedi, " haydi Öküzkafa! Kozmopoliz aşkına…”
*Yeis: Umutsuzluktan doğan karamsarlık
**Mahmuzlamak: Ata binen kişilerin çizmelerinin arkasında yer alan cisim olan ‘mahmuz’ ile atları hızlandırmak
Sayfa 10Kitabı okudu
104 syf.
9/10 puan verdi
❝Ne kendimi hatırlamak ne de tanımak istiyorum.❞
Merhaba sevgili 
Fernando Pessoa seninle bu kitapla tanıştık. Fazla karamsar mısın yoksa düşünceli mi? Ruh halin gerçekten nasıl? Neyse her şeye rağmen memnun oldum.
Öncelikle kitap hakkında anlaşılır bir bilgi vereyim ona göre okuyun ;)
Kitap kısa kısa alıntılardan oluşuyor bu alıntılar yazara ait
Mutluluk Diye Bir Şey Yok Galiba!
