Yapayalnızım. Bir şey söylemek için yüzyılda bir açarım ağızımı, sesim bu boşlukta kederle çınlar ve hiç kimselere ulaşamaz… Siz de ey solgun alevler, işitmiyorsunuz beni… Sabah öncesinde çamurlu bataklıktan yükselirsiniz siz ve tan vaktine kadar sürtüp durursunuz düşüncesizce, iradesizce, hiçbir yaşam kıpırtısı taşımaksızın…
Sayfa 15 - NinaKitabı okudu
İŞTE ORASI BİR YERDE
Bir ses vardı,
Ufak bir gürültü bayağı bir neşe.
Saatlerce bakıp geçerdi,
Kolunda saati,
Bir nefes vardı işte orada.
Bazen sinirleniyorum,
Hiç bir şey ellemeden.
Okulda çocuklara sabah sporu oluyor o anda da müzik açılıyor. Bugün açılan muzikler sıra gecesi müzikleri 😂 Ve hepsi çok duygusal ben bu şartlarda normal baslayamiyorum güne.
“Bu gece bitince ne yapacağız, bilmiyorum. Hep birlikte beklediğimiz o sabah gelip de bu savaş bitince… Hepimiz, sadece “ülke” adlı bir gemi batıp “savaş” adlı bir adaya düşünce işe yarayan adamlarız. Eğer bir gün “kurtarılırsak” bu felaket adasından, hiçbir karşılığımız kalmayacak.
Anıların kırık aynasını ortalığa saçılmış incecik onca parçadan bir araya getirme çabasıyla bu unutulmuş kasabaya geri döndüğümde, yaşlılığının son demlerinde
onu bulduğum aynı hamakta yine aynı biçimde yatarken bakıp görmüştü o sabah oğlunu.
Sayfa 13
RIFAT: "Sokak, Sokağa Çıkmayanlar İçin Romantiktir."
Sabah beşte kalkıp işe gitmek, gitmeyenler için romantik gelebilir, güneşin doğuşu, boş ve sessiz sokaklar filan ama gerçek öyle hisli değil bizim için. Bak ben daha 15 yaşındayım, sabah beşte uyanıp akşam on bire kadar çalışırsam ve 200 kilo karton toplarsam yaklaşık 24 lira kazanırım. Uyumadan önce on dakika bu parayı anneme vermesem nerede harcarım diye düşünürüm. Benim hayatım, hayallerim ve geleceğim sizin attıklarınızdan şekillenir.
Ama eğer bir adalet varsa, bu böyle gitmemeli; biz de çocuğuz oradan baktığında fark edilmese bile..
Sayfa 41 - Mundi KitapKitabı okuyor
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir
Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her
gerçek acıtmaz beni
Güne sabah namazı arkası yazı dersiyle başladım. @be- hiyemalkoc heyecan verici bir alıştırma getirmişti
derse. Bir Didem Madak şiirinin her dizesini okuyor ben de iki dakika içinde alt satırlar yazıyordum. Sonucu çok sevdik ikimiz de:
“Düşündüğünüz kadar iyi bir insan de- ğilim ben. Kalbim o kadar temiz, niyetlerim o kadar
Hz. Ömer'den (r.a) bir sabah duası,
“Allah'ım bizi bu sabah taksim edeceğin her hayırdan, hidayet vereceğin nurdan, dağıtacağın rahmetten, vereceğin rızıktan, gidereceğin sıkıntıdan, kaldıracağın musibetten ve koruyacağın fitneden en çok nasiplenen kullarından kıl.”
Sabah kalkınca bileti alıp istediğin bir ülkeye, kente, insana, mekana gitme özgürlüğünü çalmışlar elinden. Bugün de bu işi yapacağım deme özgürlüğünü.
Hepimiz biraz koyunuz; güdülmeye güdümlü !
Ve ne güzel sabah ola hayrola ne güzel
Ne güzel bu da geçer ya hu ne güzel
Doğmayaydın doğmayaydın ne güzel.
Bu gül birşeyin anısı olacak ama neydi unuttum,
Kimbilir belki de sabah sabah yeniden açan umudum.
İşin kötüsü artık sabah erkenden kalkmam hayatımı değiştirmem lazım bu gece uykusuzluklarını bitirmem lazım.
Böyle de unuturuz be yavaş yavaş……….