Bu şiir benim. Vermem kimseye
~ Ben piyano çalıyorum sen orada kaç yıl Saçlarını at seni sevmeyi değiştiriyor çünkü Ellerini at gözlerini at dudaklarını at yoksa Ben seni öpüyorum senin dudaklarınla her gün Senin gökyüzün benim gökyüzümden piyanolu Kirpiklerini at gözlerini öpüyorum çünkü Kaşlarını at ağzını at kulaklarını at Ben seni okşuyorum senin esmerliğinle yoksa Ben senin dişlerinle gülüyorum daha ne Senin yıldızların her gece Beethoven'li Piyanoyu al seni düşünmeyi tutuyor çünkü Ben seni sevdalıyorum sen orada kaç yıl ~
Tatyana'nın Onegin'e Mektubu
Size yazıyorum –daha ne denir?  Hem daha ne söyleyebilirim ki?  Şu an, biliyorum, elinizdedir  Hor görüp cezalandırmanız beni.  Bu benim mutsuz kaderimdir,  Bir damla acıyı koruyarak siz,  Elbette beni terketmezsiniz.  Susmayı tercih ettim ben önce;  İnanın: şu rezil yaşamımdan  Haberiniz olmazdı hiçbir zaman,  Bir ümide kapılmış olsam
Reklam
Bir başka büyük ozanın, Essenin'in 1925'te canına kıyması üzerine kınayıcı bir şiir yazan Mayakovski, görünür nedeni aşk olabilecek bir iç karışıklığı somında, aynı yolu se­çer. Cesedinin yanında şu mektup bulunur: Hepinize!... Ölüyorum, ama kimseyi suçlamayın bu yüzden. Dedikodu etmeyin. Merhum nefret ederdi bundan. Anneciğim, bacılarım, yoldaşlarım; bağışlayın beni, iş de­ğil bu (kimseye de salık vermem), ama başka bir çıkar yol da kalmamıştı benim için. Lili, sev beni. Hükümet yoldaş, ailem şu kişilerdendir: Lili Brik, annem, bacılarım ve Veronika Vitoldovna Polonskaya. Geçimlerini sağ­larsan ne mutlu bana. Bitmemiş şiirleri Briklere verin, bulunursa. İş işten geçmiş ola derler ya hani, günlük yaşamın akıntısına çarparak parçalandı aşk teknesi de. Yaşamaktan alacağım ne kaldı ki, artık anımsamak boşuna acıları, felaketleri, karşılıklı haksızlıkları. Sizler mutlu yaşayın yeter.
Sayfa 147Kitabı okudu
Bir başka büyük ozanın, Essenin'in 1925'te canına kıyması üzerine kınayıcı bir şiir yazan Mayakovski, görünür nedeni aşk olabilecek bir iç karışıklığı sonunda, aynı yolu seçer. Cesedinin yanında şu mektup bulunur: Hepinize!... Ölüyorum, ama kimseyi suçlamayın bu yüzden. Dedikodu etmeyin. Merhum nefret ederdi bundan. Anneciğim, bacılarım, yoldaşlarım; bağışlayın beni, iş değil bu (kimseye de salık vermem), ama başka bir çıkar yol da kalmamıştı benim için. Lili, sev beni. Hükümet yoldaş, ailem şu kişilerdendir: Lili Brik, annem, bacılarım ve Veronika Vitoldovna Polonskaya. Geçimlerini sağlarsan ne mutlu bana. Bitmemiş şiirleri Briklere verin, bulunursa.
Varlık YayınlarıKitabı okudu
Mayakovski 'nin intihar mektubu, Ah be Lili...
Bir başka büyük ozanın, Essenin'in 1925'te canına kıy­ması üzerine kınayıcı bir şiir yazan Mayakovski, görünür ne­deni aşk olabilecek bir iç karışıklığı sonunda, aynı yolu se­çer. Cesedinin yanında şu mektup bulunur: Hepinize!... Ölüyorum, ama kimseyi suçlamayın bu yüz­den. Dedikodu etmeyin. Merhum nefret ederdi bundan. Anneciğim, bacılarım, yoldaşlarım; bağışlayın beni, iş de­ğil bu (kimseye de salık vermem), ama başka bir çıkar yol da kalmamıştı benim için. Lili, sev beni. Hükümet yoldaş, ailem şu kişilerdendir: Lili Brik, annem, bacılarım ve Veronika Vitoldovna Polonskaya. Geçimlerini sağ­larsan ne işten geçmiş oladerler ya hani, günlük yaşamın akıntısına çarparak parçalandı aşk teknesi de. Yaşamaktan alacağım ne kaldı ki ,artık anımsamak boşuna acıları, felâketleri, karşılıklı haksızlıkları. Sizler mutlu yaşayın yeter.
Sayfa 147Kitabı okudu
32 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.