Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
Tam olarak bir başucu kitabı.
Cennet ve cehennem bize ne kadar uzak gibi gelse de belki yarın belki yarından da yakın.
Çünkü Rabbimiz bize dönüp 'ne kadar kaldınız dünyada' diye sorduğunda bir saat veya bir gün diyeceğiz.
Takip ettiğimiz büyük bilim insanları(!) ve ideolojilerinin peşinden koyun gibi gitmektense İbrahim(aleyhisselatu
Beyaz Leke ~ Aslı Arslan #KitapYorumu
Çıktığı gibi aldığım, geldiği gibi okuduğum ve çook sevdiğim kitabın yorumuyla geldim.
Kısaca konusundan bahsetmek isterim.
2027 yılında ülkede yasalar değil, Krallık adı verilen topluluğun kurallığı geçiyor. Bu kurallar: yasaklı kitap okuyanların, yasaklı müzik dinleyenlerin hapishe atılıp idam edildiği,
Bu ilk kitap yorumum olacak umarım başarılı olabilirim.
Suç psikiyatristi olarak polise destek veren Claps, çok zorlu bir katille karşı karşıyadır. Polisle satranç oynayan bir katilin yaptığı her hamle, bir insan hayatına mal olmaktadır. Sesini duyurabilmek için cesur gazeteci Greta’yı kullanan katilin en büyük amacı unutulmamasını sağlamak ve çevreye korku yaymaktır. Tam anlamıyla bir satranç oyunu gibi kurulan ve sonraki hamleleri gözden kaçırmamak gereken bu cinayet serileri polislerin, suç psikiyatristi Claps’in ve Greta’nın başını çok ağrıtacaktır…
Çok etkileyici bir zeka, müthiş bir aksiyon ve akıllara durgunluk veren bir son. Harika bir kitaptı. Öyle bir bilinmezliğe ve kovalamacaya giriyorsunuz ki sanki bir labirentin içerisinde dönüp dolaşıyor ama bir türlü çıkışı bulamıyorsunuz. Birbirleriyle bağlantı kuramadığım kişiler ve nedenlerini bir türlü anlayamadığım ölümler oldu. Ve bunların yanında genel olarak sizi öyle içine çeken bir kurgusu var ki. Gerçekten soluksuz okumanızı sağlıyor. Kitap oldukça ustaca kurgulanmış.
Ayrıca yazarın olayı anlatış şekli de tam yerindeydi. Mesela bölümleri günlere göre ayırmış ve aynı bölümde bir çok karakterin gözünden anlatmış. Bölümlerin fazla uzun olmaması ve bir çok bölümü en heyecanlı yerinde bitirmesi de kitaba sürükleyicilik katmış…
Ben çok beğendim ve herkese de tavsiye ederim, okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar…
Bitirdim..Beyzanın kaleme aldığı ilk kitabmış,bende hepsini bitirdikten sonra başladım:)ve aradakı fark,o gelişim mükemmel ötesi..
Konusundan kısaca bahsedecek olursak.Ana karakter kızımızın Antalya’ya yaz tatili için gelmesi orda bir gurup yaşıtlarıyla tanışması,duygusal bağların oluşmasıyla başlıyor.
…”Burdan sonrakı kısım benim yorumlarəm ve spoiler ola bilir:)”
Pek bir beklentim yoktu açıkçası başlarken.Ama çok sevdim:)Aslında okurken Denizin karakter gelişiminide görüyoruz binevi.Ve düşüncelerinin deyişmesi,ilk başta her şeye atar gider yapan ergen kız olmadı mesela bir yıl sonra.Ve aşka olan görüşüde değişti..Aşık oldu bikere:)Ama Tunanı bir yıl sonra gördüyümzüde ne kadar dengesiz,geçmiş bir takım olayları atlatamayan bir Tuna gördük ve ben buna şaşırmışdım.Çünkü yazlıktakı karkater tam farkliydı okurken,en azından Denize karşı,onunda iddia olduğunu öğreniyoruz zaten.
İlk 100-200 sayfa aşırı eğlendim ama açıkçası bir ara bırakıcağımı felan düşündüm,çünkü yazlıktakı olayları okurken hepsi aynıydı ve sürekli sahne değişiyordu,zaman,mekan atlaması oluyordu felan.400 sayfalık ne var bu kitabda?ne okuyacağız ki biz bukadar felan diye devam ettim.Ve böylece olay akışına kapıldım
Ve ben çok sevdim arkadaşlar:)
Kitabın yazılışı güzel ama hissi, konusu bana geçmedi. Karakteri olduramadım özellikle Felix, çözemedim adamı. Ama tam da burada yazarın günümüz insanı ve ilişkilerine ve onların yüzeyselliğine değindiğini düşünmeye başladım. Tabi onun böyle bi gayesi olmayabilir ama bana geçen bu. Ortada elle tutulur bir durum yok, ama karakterlere sorsanız onlardan daha sorunlusu, mutsuzu yok. Hayattan bıkmışlar, yaşama bakış açıları bambaşka. Onlardan mutsuzu, yalnızı yok. Ben başta bu duruma çok kızdım ne yani böylesine sıradan şeyleri kendilerine dert edinmiş bir kaç kişiyi okuyoruz. Ama sonra baktığım da tam da çağımızın durumu bu. Daha az mücadeleci, depresyona meyilli gibi geliyor bana. O yüzden yazarın da bizim yaşımız da olduğunu düşünürsek o pencereden bakarak yazması normal geldi. Güzel de yazmış, sıradan şeyleri bile güzel kaleme almış. Ama tüm bu durumlar kitabı sevmeme neden olmadı. Tam tersi beni huzursuz etti. Seveni çok var ama ben o tarafta değilim.
Çok güzeldi çokkk
Çok popüler olan, ismini çok duyduğum o kitap: Uçurtma Avcısı. Sonunda okudum sonunda ben de bu kitabın bir okuyucusu oldum. Kendimi çok şanslı ve mutlu hissediyorum. Hikayeye bayıldım tabi bazı kısımlarda Emir'e çok sinirlendim ama insan bir şey de diyemiyor çünkü herkes cesaretli olamıyor. Hasan çok gözü karaydı çünkü. Kitabın son kısmında Sohrab'ın Emir'e "ya benden bıkarsan? Ya karın beni sevmezse" dediği kısımda içim parçalandı ve ağlama noktasına geldim. Tam bu kısımda aklıma şeker portakalı geldi o romanda da ufak çocuğun onu seven adama karşı yürek burkan sözcükleri olmuştu . Kitabı bitirdiğim için üzüldüm açıkçası keşke seri şeklinde falan olsa. Muazzam bir eser tek kelimeyle bayıldım diyebilirim. En sevdiğim kitap zaten vardı yerini bu kitap mı aldı acaba diye sorgulamıyor değilim:)
Çok yakın bir arkadaşınız, sana neler anlatacağım kulaklarına inanamayacaksın, der ve sonra çaylı kahveli ve dinlerken sık sık, aaaaaaa, hadi canım, yok artık diyerek şaşkınlıktan küçük dilinizi yuttuğunuz sohbetler olur ya hani. Hah işte bu kitapta tam da öyle. Ayşegül Hanım’ın ne çok kitabı varmış meğer ben hiç duymamışım. Ama niye bu kadar çok
; 7/10
asıl iki bin yirmi dört yılının ilk kitabı bu benim için ama çok büyük ihtimalle senin ortalarına doğru falan paylaşmış olurum bu kitabın yorumunu ben. kitap, tekrar kitap okumaya dönme kitabım oldu diyebiliriz, geçen senenin son aylarında başlayıp tam bir kitap okuma sıkıntısı çektiğim döneme denk gelen bir kitap oldu ve dolu dolu üç ayda falan bitti. aşk acısı çektiğim bir dönemde okuduğum ve her altını çizdiğim satırı kendime benzettiğim bir kitap oldu, düşük puanı bence benim sıkıntımdan aldı kitap ama tamda emin olamadığım için yedi puan vermek istedim. kitabı okuyup kendi takıntılı halime benzettikçe elimden bıraktım ve iki ileri bir geri şekilde sonunda bitti kitap. güzeldi, fena değildi hatta sarıyor kitap ya yani ben bu kötü ruh haline ve bu ayrılığa dayanabilirim diyorsanız rahatça okuyabilirsiniz. ben bu ayrılığa dayanamadım. bence dünyada tüm ilişkiler böyle olmalı, herkesin kendince büyük sorunları var ve gerçekten mühim olan birlikte olup iki tarafın sorunlarını da aşabilmek. çok eskiye dayanan bir ilişkiydi bence ikilinin ilişkisi, başta ısrarla reddetmeler ama ayrı kalamadıkları için bu işi arkadaşlığa dökmeler ve yaş ilerledikçe artan tensel çekimle oyundan gerçeğe dönen bir birliktelik. anlamlıydı, bu yorumu yazarken “hayır ağlamıycam!” diye kendimi sıkacak kadar benim için anlamlıydı. ve daha bu çift serideki favori çiftim bile değil, gerisini siz düşünün..
Üç kız kardeş bir yılbaşı gecesi ailelerinin yanından göz açıp kapayana kadar geçen bir sürede kaybolurlar ve tam bir ay sonra kayboldukları noktada ortaya çıkarlar. Geri döndüklerinde değişmişlerdir, bazı özel güçleri ve aşırı güzel fiziksel özellikleri vardır. Bu değişimi anlayan babaları delirir ve kendini öldürür, geriye kederli ve kontrolcü bir anne kalır. Yıllar sonra en büyük kardeş tekrar ortadan kaybolur ve geriye dönük gizemleri çözmenin vakti gelir.
Aslında böyle anlatınca merak uyandıran bir kitap gibi görünse de anlatım tarzı yüzünden bende hiç merak uyandırmadı. Üç kız kardeşten biri süper model, biri rock yıldızı ve diğeri de normal bir ergen. Ve biz tüm bu hikâyeyi tabii ki de ergen olanın ağzından okuyoruz. Başkarakterimiz on yedi yaşında ama kısa kısa olacak şekilde bir anda yedi yaşındaki olayları okuyoruz, sonra on yaşına gidiyoruz, sonra on beş yaşındaki başka bir olaya geçiyoruz. Farklı yaşlardaki olaylar silsilesini şehriye çorbası misali yalayıp yutuyoruz. Tüm kitap boyunca ilahi bakış açısı kullanılsa ve kronolojik bir sıra izlense ya da flashbackler başarılı bir şekilde yazılsa neler olurdu diye düşünüp hayal kırıklığına uğradım. Ne yapalım yazar bunu tercih etmiş. Sevmek zorunda mıyım? Değilim.
Bunlar dışında özgün bir konusunun olduğunu düşünüyorum, en azından ben bir benzerini daha okumadım. Kurguda bazı mantık hataları olsa da bu hatalar canımı sıkmadı. Fena değildi.
6 ayrı bölümde Sokrates, Epikuros, Seneca, Montaigne, Schopenhauer ve Nietzsche'nin yaşamına ve yazdıklarına çok yalın bir dille değiniyor.
Bunun için de "X'in tesellisi" kalıbını kullanmış. Ben bu tarz kalıpları kitaplara yakıştırıyorum.
Felsefe okumak isteyip anlayamamaktan çekinenler için bunu okumak tam isabet.
Sokrates ile toplum tarafından kabul görülmemenin tesellisini,
Epikuros ile yeterince paraya sahip olmamanın tesellisini,
Seneca ile düşkırıklığı yaşamanın tesellisini,
Montaigne ile kendini yetersiz hissetmenin tesellisini,
Schopenhauer ile kırık bir kalbin tesellisini,
Nietzsche ile zorluklar yaşamanın tesellisini arıyoruz kitapta.
Bilgelik ve yaşam üzerine birçok çıkarım elde edebileceğiniz bir kitap. Şu an baskısını bulmak zor. PDF'ini bulabilirsiniz.
Kesinlikle tavsiye ederim.
