Ruh vazgeçer zamanı geldiğinde.
Değmez bu yangın yerinde direnmeye
Ayaklar altındaysa inancın saltanatı,
Lağımda sürükleniyorsa insan onuru.
... ve ben yangından başka bir şey göremiyorum.
Bu yüzden mektuplarınızın kimi belirsizlikleri dağıtıyor, sizi daha net görüyorum, vücudunuzun, ellerinizin hareketi, çok hızlı, kararlı; bu neredeyse bir görüşme gibi, ama ne zaman gözlerimi yüzünüze doğru çevirecek olsam, mektubunuzun orta yerinde -ne hikâye ama- bir yangın çıkıveriyor ve ben yangından başka bir şey göremiyorum.
Uçun kuşlar, uçun, burda vefa yok ;
Öyle akar sular, öyle hava yok;
Feryadıma karşı aks-i sada yok;
Bu yangın yerinde soğuk kül vardır...
Sayfa 39Kitabı okudu
