...Stephen King - Yazma Sanatı...
"Yıllarca, odamın ortasında masif, meşe antika bir çalışma masasına sahip olmayı düşledim. 1981’de hayalimdeki masaya kavuştum ve onu evimin arka tarafındaki geniş, aydınlık çalışma odamın ortasına yerleştirdim. Ve tam altı yıl o masanın ardında hiçbir şey yapmadan sarhoş ya da kafam dumanlı oturdum...
Alkol ve uyuşturucudan kurtulduktan sonra aklımı başıma topladım ve o çirkinlik abidesini oturma odasına taşıtıp başımdan def ettim... Doksanlı yılların başlarında kendi yollarına gitmeden önce, çocuklarımla birlikte basketbol maçı ya da film izlerken o masanın üzerinde pizza yedik... Sonradan o dinazorun yarı büyüklüğünde el yapımı çok güzel bir masa aldım. Ve onu çalışma odamın en dip köşesine bir şemsiyenin altına yerleştirdim. Şimdi elli altı yaşında gözleri bozuk, bacağı sakat ve aklı başında bir adam olarak masanın başında şemsiyenin altında oturuyorum. Bildiğim işi yapıyorum. Çünkü bu işin nasıl yapılacağını biliyorum. Size başımdan geçenleri anlattım... Şimdi de elimden geldiğince yaptığım işi anlatacağım...
İşe şöyle başlayın: Masanızı odanızın en dipteki köşesine yerleştirin ve her yazı yazmaya oturduğunuzda, masanın neden odanın ortasında durmadığını kendinize hatırlatın. Yaşam, sanatı destekleme sistemi değildir. Bunun tam aksidir..."
Muhteşem kesinlikle tavsiye ediyorum.
ÜŞENMEDEN OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM !
BÜTÜN ANNE BABALARIN VE
ÖĞRETMENLERİN OKUMASI GEREKEN BİR HİKAYE
Bir gün seminere başlamadan önce kısa boylu güler yüzlü birisi geldi, Hocam elinizi öpmek istiyorum, dedi. Ben el öptürmekten pek hoşlanmadığım için, yanaktan öpüşelim, dedim, öpüştük. Aramızda şöyle bir
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
“SOMAS’TAN AY IŞIĞINA” VE MEHMET KUVVET
M.NİHAT MALKOÇ
Mehmet Kuvvet Trabzonlu bir şiir işçisi… Daha düne kadar böyle anılıyordu; fakat artık ona bir de “öykü yazarı” sıfatını eklememiz gerekecek. Zira değerli şair ve yazar dostum Mehmet Kuvvet “Somas’tan Ay Işığına” adlı bir öykü kitabı çıkardı geçenlerde. Bugüne kadar şair olarak bildiğimiz
1000 Kitabı keşfedeli yaklaşık 1,5 yıl oldu. Şahsım adına kitapları sevdiğimi, okumaktan zevk aldığımı düşünen biri olarak böyle bir oluşumu gördüğümde çok sevindim. Bir çok arkadaşıma anlattım ve bir çok arkadaşımın üye olmasına vesile oldum. Çünkü platform çok güzel, bol bol kitap oluyor, okuduğun kitapları takip ediyor, diğer okurların okuduğu,
Jarvinen, Okunen ve Gulbe Nasıl Kral Oldular?
Reçel Kralı Jarvinen anlatıyor...
Ben önceleri yoksul bir sokak çocuğuydum. Şimdi ise yurdumuz için
büyük ve iyi bir güç olduğumu söyleyebilirim.
Ben bu konumumu kime borçluyum?
Tesadüfen dinlediğim bir konferansa değil mi?
Daha önce de söylemiştim. Küçük dükkânımda kurabiye ve
Katolik Kilisesi Galileo meselesinde güneşin dünyanın çevresinde döndüğünü ilan edip bilimsel bir soruna yasa koymaya çalışarak kötü bir yanlış yapmıştı. Yüzyıllar sonra, şimdi kozmoloji hakkında danışmak üzere çok sayıda uzmana davette bulunmaya karar vermişti. Konferansın sonunda katılımcılar Papa'nın huzuruna çıkartılma ayrıcalığına sahip oldular. Kendisi bize evrenin Büyük Patlama sonrasındaki evrimi hakkında çalışmanın bir sorun oluşturmadığını, ancak Büyük Patlama'nın kendisini sorgulamamamız gerektiğini çünkü bunun Yaradılış anı, dolayısıyla Tanrı'nın işi olduğunu söyledi. O anda benim az önce konferansta yaptığım konuşmanın konusunu bilmemesine memnun oldum. Konuşmam uzayzamanın sonlu olması, ama sınırının olmaması ihtimali üzerineydi; bu evrenin bir başlangıcı, bir Yaradılış anı olmadığı anlamına geliyordu. Güçlü bir kimlik özdeşleşmesi hissi taşıdığım ve bunu kısmen kendisinin ölümünden tam olarak 300 yıl sonra doğmuş olma şansına borçlu olduğum Galileo'nun kaderini paylaşma arzusunda değildim!
