Osmanlı medeniyeti şifahi (sözlü) bir medeniyetti. Bu şifahi kültür, nesilden nesile gürül gürül akar ve cehaleti sürüp götürürdü. Burçaklar veren tek buğday danesi gibi hoca talebesine ilmini giydirir, usta kalfasına, kalfa çırağına hünerini öğretirdi.