Bana üç kişi say deseler di, hakkını veren idol, şair
kalemi Allah için tutan;
Mehmet Akif
Necip Fazıl
Sezai Karakoç
Derim,
Artık üçü cem olur, orada ne mısralar döner ne muhabbet kaynar…
Ölümün azameti gibi bir şey yok, her şey ölümü hatırlatırken unutabiliyorum , hayırlı bir haber beklediğim gözümden sakındığım birisinin de bugün tedavi olamayacağını öğrendim, ölüm kokar her yer.
Bana her fırsatta;
-‘’Savruk ölüm sana senden daha yakınken neden misafirperver değilsin nasıl muamele görmek istiyorsan öyle olsana… ‘’diyin dostlar
Hayat zorsun hayat....Bugün gencecik bir arkadaşımı kaybettim.Ölüm var ya hani dünya meşgalesine dalıp görmezden geldiğimiz ölüm...Her an yanıbaşımızda.
Ölüm gibi bir gerçek varken bizi bekleyen neyin önemi olablir ki daha fazla?Kendimize her gün bunu hatırlatarak yaşasak belki ölümü de güzel karşılayabiliriz.Ölüm var deyip kalp kırmasak mesela
Kader
( Adam koltukta yatmaktadır. Elinde ısırılmış elma vardır, elinden kaymış düşmüştür. Etraf dağınık, kağıtlar etrafa saçılmıştır. Kapı çalar, adam dayanamaz kapıyı açmaya gider. )
ADAM – Ben sana kaç sefer diyeceğim Azray?. ( Şaşkın ) Siz kimsiniz?.
KADIN – Özür dilerim, apartman ışığına basacaktım ama sizin zile basmış oldum.
ADAM – Önemli
Bugün kaldırımda otururken yanıma Kureyş geldi.
Kureyş henüz 14 yaşında olmasına rağmen oldukça iri yapılı
ve ergenlik dönemi nedeniyle ses telleri bozulmuş, mahallemin delikanlı çocuklarından biri.
Bana dönerek “Cuma abi bir daha sakız almayacağım”
dedi. Tabi ben önce şaşırdım, delikanlı dediğin sakız çiğner
mi hiç? Daha sonra kendisi anlattı da rahatladım. Meğer sigara içiyormuş bizim delikanlı ve ailesi ağız kokusundan tespit etmesin diye de sakız çiğniyormuş ağız kokusunu gidermesi için. Sordum “neden almayacaksın, sigarayı mı bıraktın?” O da “yok abi ya ondan değil, falda çıkıyor sarı saçlı,
mavi gözlü kız, sabah okula gidiyorum yine eski mal sevgilim…” “Alemsin” diyerek, gülümsedim. Devam etti daha sonra “yok yani kıza bir şey de diyemiyorum, tekvando kursuna
gidiyor, döverim diye tehdit ediyor beni”. Derin bir düşünceye daldım tabi, 14 yaşında bir çocuk nelerden bahsediyordu
böyle. Döndüm ve dedim ki “Bu daha ne ki aslanım zaman gelecek öyle bir gidecekler ki bugünlerini çok arayacaksın…” .
Kureyş ne dese beğenirsiniz “Yok abi ya kim terk edecekmiş
beni tekvandocu dinlemem döverim valla...” Güldük beraber
daha sonra kalkıp evlerimize doğru yol aldık…
*“Ben bu delikanlıdan öğrendim:
Aşk her yaşta aynı, hiç değişmiyor…”
Sayfa 40 - Mola KitapKitabı okudu
O'ndan şikâyet etmek ile O'na şikâyet etmek arasındaki farkı
Ne güzel bir yaklaşım bu.
Çok etkilendim.
Doğrusunu söylemek gerekirse, bugün sizden bir şey öğrendim.
O'ndan şikâyet etmek ile O'na şikâyet etmek arasındaki farkı.
