"Sessizim diye aptalım sandılar,
Kimseyle konuşmuyorum diye arkadaşım yok sandılar,
Kitap okuyorum diye 'akıllı kız' sıfatı yapıştırdılar, (size tuhaf gelebilir ama o sıfatı dalga geçer gibi söylüyorlardı. Bazı insanların söyleyiş tarzları kişiliklerini yansıtır.)
/Bugün sınıfta o çocuğa yaptığınız şey gerçekten iğrençti. İlk başta şaka yapıyorsunuz sanmıştım ama ne yaptığınızı fark edince kızdım. Çocuğu hergün ezdiğiniz yetmiyormuş gibi bisiklet kilidiyle çocuğu sıraya kitleyince gerçekten komik mi olacaktı? Çocuk direnmeseydi mutlu mu olacaktınız? Kendime de kızıyorum. Onlara gücüm yetmediği için. Bu tür olaylar yüzünden kimseyle arkadaşlık kurmak istemiyorum./
Öğretmenlerle diğer öğrenciler gibi rahat konuşmayı bende istedim,
Olmuyor be arkadaş kimseye güvenemiyorum,
Güvendiklerim teker teker gözümden düşüyor,
Ben felsefi düşünemem ama benden felsefi düşünmemi beklediler,
Hergün 'Bugün daha güzel olacak. ' lafıyla kendimi kandırıyorum.
Benden bilgisayar gibi proglamlı çalışmamı bekliyorlar,
Robota dönüyorum yavaş yavaş,
Farkındalar,
Onlar ruhumu öldürmeye çalışıyorlar,
Öleceğim gün,
Yeni insanlar, yeni kurbanlar düşecek ellerine...
Ben bazı kızlar gibi saniyede bir fotoğraf çekinemem,
Onlar gibi arkadaşlıklar kuramam,
Makyaj yapamam,
Onlar gibi konuşamam,
Ben ne dört dörtlük biriyim...
Ne alimim ne zalim...
Ben bile kendim değilim artık..."