Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor.
Bugünüm dünümü yadsıyor...
Doğru söyledin, Zerdüşt. Yükseğe çıkmak isteyeli artık kendime güvenim kalmadı,nasıl oldu bu?Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor.
Merdivenleri çıkarken, basamakları atladığım oluyor sık sık, ve hiçbir basamak bağışlamıyor bunu. Yukardayken, kendimi hep yalnız buluyorum. Kimse benimle
konuşmuyor, yalnızlık ayazı titretiyor beni. Ne arıyorum yükseklerde?Benim
horgörmem ve özlemim birlikte büyüyorlar; ne denli yükseğe çıkarsam, o denli horgörüyorum yükseleni. Ne arıyor yükseklerde! Nasıl utanıyorum yükselmemden ve sendelememden! Nasıl alay ediyorum çabuk çabuk solumamla! Nasıl nefret ediyorum uçandan! Nasıl yoruldum yükseklerde?
'' Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor. ''
'' Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor. ''
Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor.
Friedrich Nietzsche
Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor.
Merdivenleri çıkarken, basamakları atladığım oluyor sık sık, ve hiçbir basamak bağışlamıyor bunu.
Sayfa 60 - Cem Yayınevi
Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor.
Sayfa 36 - Anonim YayıncılıkKitabı okudu
'' Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor. ''
Pek çabuk değişiyorum: bugünüm, dünümü yadsıyor.
Pek çabuk değişiyorum: bugünüm dünümü yadsıyor. Merdivenleri çıkarken bile sık sık basamakları atlıyorum, -hicbir basamak affetmiyor bunu.
ÇisekitapKitabı okudu
