bir anının kabusa dönüşmesi komik
hızlıca koşarken birden buharlaşmak gibi
On gittikten sonra aşka, erkeğin kadına olan aşkını düşündüm. Sonra böyle bir kadını sevdiğimi ve onun da beni sevdiğini hayal ettim. Ayrıca insanların aşklarının evlilikle nasıl noktalanıp hem aşklarının hem de kendilerinin nasıl öldüğünü düşündüm. Evet, evlilik şüphesiz aşkın mezarıdır. Aşk, sevgiliyle doruğa ulaşır. Evlilik ise aşkı en aşağı noktaya çeker. Aşk, sevgiliyi yer bitirir ve onu paramparça eder. Evlilik ise sevgiliyi ezer ve onu işe yaramaz bir toz gibi havaya saçar. Aşk erimek, buharlaşmak ve zincirlerden azade olmaktır. Evlilik ise donukluk, parçalanmak ve ayrılmak. Aşk, ateşten bir parıltı iken nasıl evlilikle kül yığını haline gelmeyi kabul eder? 
Sayfa 77 - kaknüs
"Odanın loşluğunda saklanıp, kaybolup gitmek, unutulmak istiyorsun. Hayatın kıyısında, belki de hiç var olmadan yaşamanın son noktasında, buharlaşmak..Özlediğim bir insan, yapmak istediğin bir şeyler olmadan, kimliğinin ve kişliğinin bilinmek istenmediği boşluklarda süzülüp akan, bazen bir ağacı ya da insanı tül gibi saran buhar. Sis bulutu . Güneş yükseldiğinde, havaya karışıp yok olan, akşamın serinliğini bekleyip yeniden ortaya çıkan bir bulut olup pencerenin aralığından dışarı süzülüvermek istiyorsun "
Sayfa 74Kitabı okudu
Asil kalkmak istedi. Gitmek, koşmak, kaçmak, yok olmak, buharlaşmak, havaya karışmak, rüzgârla savrulmak istedi. Ama yapmadı .
Sadece yok olmak, buharlaşmak ve artık kimseyi rahatsız etmemek istiyordu...
Sayfa 107Kitabı okudu
Sadece yok olmak, buharlaşmak ve artık kimseyi rahatsız etmemek istiyordu...
Aşk, erimek, buharlaşmak ve zincirlerden azade olmaktır. Evlilik ise donukluk, parçalanmak ve ayrılmak...
Sayfa 242 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Evet, evlilik şüphesiz her aşkın mezarıdır. Aşk, sevgili ile doruğuna ulaşır. Evlilik ise aşkı en aşağı noktaya çeker. Aşk, sevgiliyi yer bitirir ve onu paramparça eder. Evlilik ise sevgiliyi ezer ve onu işe yaramaz bir toz gibi havaya saçar. Aşk, erimek, buharlaşmak ve zincirlerden azade olmaktır. Evlilik ise donukluk, parçalanmak ve ayrılmak...
Sayfa 242 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
bir gün mutlaka paraşütle atlayıp bulutların içinden geçmeliyim, diye düşünmüştüm. dünyaya bir yağmur damlası gibi düşmek için... sonra da bir yağmur damlası gibi toprağa karışıp buharlaşmak ve yeniden yükselip o bulutlara karışmak için... aslında zaten bir parçam o bulutlardaydı. hatta o bulutlar, yeryüzünden geçmiş bütün insanlardan birer parça taşıyordu. çünkü hepsi de ağlamıştı. en katısı bile, doğumunda gözyaşı dökmüştü. ve atmosferin içinde dönüp duran suya onlar da dahildi: dünyanın bütün gözyaşları... kendi gözyaşımın içinden paraşütle atlayıp geçmeyi düşünmüştüm...
Yokuş
Buharlaşmak İsteyen İnsan kararını kesinleştirmiş, kendini güneşe bırakarak büyük bir istekle erimeye başlamıştı. Ancak sıvı hâlini bir kabın içinde toplayıp hep beraber bir bulut olmak gibi bir niyeti yoktu. Her bir su damlacığı hâlinin başka başka bulutlarla birleşmesini istiyordu. Yalnızlıksa verdiği küçük suflenin böyle bir çağrışım yapmasından şaşkına dönmüş, insanının yağmur damlacıklarına dönüştüğü zaman onu nasıl takip edeceğini düşmeye çalışıyordu. Bense neden erimediğimi ve başka pek çok şeyi düşünmeden yokuşun artan eğimine doğru yürümeye devam ediyorum. Sıcaktan dolayı da anlamımın gitgide kaybolduğunun farkındayım.
Yaratılmış hiç kimsenin ne zihninde, ne gönlünde müspet veya menfî bir iz bırakmadan demlik kapağındaki son damla gibi buharlaşmak.Nesnelerin dahi hafızasından silip gitmek.Geride kalanlara ebedî bir hafıza yitimi.Dualardaki paydan gönüllü feragat, bedduaların bedeline yetecek azık.Sonrası tek bir damar gayrının yâdından uzak.
Bir su damlası gibi olabilmenin gücü
Bir damla düşünelim, denizlerin dalgasından sıçrayan bir damla, yağmur yağarken düşen bir damla veya yağmur yağdıktan sonra ağaç dalından sarkan bir damla. Her bir damla bir araya gelir, birikir; birikinti olur birikintiler de bir araya gelir ve en son da deniz büyüklüğünde kocaman bir yapı olur. Ne kadar ilginç değil mi bir damla ile küçülmez