"Eğer beni öldürmek istiyorsan benden nefret et, bana kin duy....ve bir korkak gibi yaşa. Kaç, kaç ve hayata tutun. Benimle aynı gözlere sahip olduğunda beni bul.."
Yarınlar belirsiz, bugünler anlamadan geçiyor. Bugünü boğmak, yarının önünü kesmek için geleneklerin uzun, güçlü, gri kollarına sığınıyoruz! Biz dünyanın dünleriyiz... Eğer bize karşı ayak diremeyi bilseydin, daha hızlı yükselebilirdin. Ama bizim sırtına binmemize izin verdiğinde, sana baskı yapıyor, seni boğuyoruz... Ben dünüm... Benim yüzüme bakmayı, beni kullanmayı, benden korkmamayı öğren! Ben senin dostun değilim... Yalnızca seni yargılar ve korkuturum... Senin dostun "Yarın"dır...
Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir ne de ben sensiz kalmayı
Neden bir dert biter diğeri gelir ateştir bu yakmayı iyi bilir
Kuşları anladım da senin kanatların yoktu nasıl uçtun da gittin
Kırık cam misali hatalarım acıtır seni böyle mi kaybettim
Bul beni kaybolmuşum dilim suskun susmuşum
Bak bana mahvolmuşum senden kendimi almayı unutmuşum
**Gökhan Mandır**
beni başlamamış bir aşkın tarihinde bul !
kaybedilmemiş bir umut .. yaşanmamış bir hüzünle
çıkar gelirim..
ki çıkıp gitmelerin tarihidir kalbim..
beni başlamamış bir şiirin ilk dizesinde vur...
kaybetmeyi bilirim.. yenilgiyi severim bir kadının gözlerinde..
kavga dilimin uç noktası ..
uçurum ..uçurtma.. dudaklarım gökyüzü
hadi havaya sıkılan ilk kurşun olsun .. son sözün
gökyüzü aşksız ağır yaralı ..
ölmeyebilirim ..
bir kuş çıkagelir sonra
tutar tutkulu bir yaranın derisini ..
sen beni yaşanmamış bir aşkın tarihine bırak ..
gün gelir elbet biter bir aşk daha..
bir aşk en fazla bir şairi adam eder..
adamı olmayan bir kadın ..
kadar yalnızlık..
kadını olmayan bir adam kadar hüzün..
koy ellerime..
sen bana başlamış bir aşkla gelme
çok kıştayım üşütürüm kalbini ...
/Aydın Uysal/