Gittim diye senden de gittiğimi mi düşündün,sadece gittim sorma neden diye,vazgeçtim sanma senden,korktum sanma sevmekten sadece gittim işte hem çok da kalamam bu gidişle..Geceleri sığındığım uykular yarım gündüzleri gülümsemelerim yarım aklımın her köşesinde sendeki yarım kalmışlığım..Düşündüm; acaba kabullenmek mi daha zor yoksa yokluğun mu ? Bulamadım cevabı.. Oturdum bir sahil kenarına aklıma gelmediğin zamanları hesaplamak istedim,bi aklımdan çıkmadın ki doğru düzgün hesaplayayım.. Sensiz hesaplarım bile yarım. Sensiz yarım kalmayan bölünmeyen eksilmeyen tek bi şey kaldı.. Neyse bırakayım sözlerimde yarım kalsın...
Mutlu son?
Yekta okuluna gitti. Okul fazla kalabalıktı son günleri olmasına rağmen. Bu durum Gölge'yi bulmasını zorlaştıracaktı ama olsun, onu bulacaktı; bulmalıydı. Arkadaş grubunu bulsa yeterdi, herkes Gölge'nin etrafında pervaneydi çünkü. Kantine gitti, etrafı taradı bulamadı. Basket soyunma odasına girdi, gördüğü birkaç kişiye sordu ama görmemişlerdi.
Bu kervanlardan birinde birisi diyor ki; "Bir ara battaniyemin kaybolduğunu
farkettim. Aradım, bulamadım ve vazgeçtim. Kendime buradan
bir battaniye aldım. Arafat'a gittik. Burada herkesin bir battaniyesi
olması gerekir. Bir köşesine bir işaret yerleştirdiğim battaniyemi
birinin elinde gördüm ve tanıdım. Adam dikiş iplerini çekmiş ve ihram
yapmış. Çünkü ihram dikişsiz olmalı." Ey baba! Tümü Cihad olan haccın,
kıyametteki dirilişi hatırlatan bu ihramların mahşerî kalabalığın
coşkusunun, İsmail'ini kurban etmeye hazırlanma heyecanıpın bile seni
battaniyenden gafil kılmadığını gördüm.
Fecr YayıneviKitabı okudu
John Galt
Gerald Starnes gürültünün arasında, “Şu an insanlık için çok kritik bir an!” diye haykırdı. “Unutmayın ki artık hiçbirimiz buradan ayrılamayız, çünkü oylarımızla kabul ettiğimiz ahlâkî yasaya göre, her birimiz diğerlerine aitiz!” Bir adam, “Ben değilim!” diyerek ayağa kalktı.Genç mühendislerden biriydi. Kimse onun hakkında fazla bir şey
Sayfa 557Kitabı okudu
