Yolda duran insanlara bakıyorum,
Hepsi çok yapmacık geliyor.
Sanki kulağıma gelen rüzgarın sesi bile
bana ölümü hatırlatıyor,
Ve bazen sanki nefes almak bile çok yorucu
geliyor,
Dünyaya bir büyüteçle bakar gibiyim ve bu
çok korkutucu geliyor bana.
İçinde yaşadığım bu dünyada sanki
yaşamaya değer bir kanıt bulamıyorum.
O kadar buruşmuş o kadar
Gençken daha iyiydi; arayış içindeydim. Geceleri sokakları dolaşırdım... kaynaşırdım, dövüşürdüm, arardım...
Hiçbir şey bulamadım.
Kadınlara gelince; her kadın bir ümitti ama çok sürmedi. Durumu hayli çabuk kavrayıp RÜYALARIMIN KADINI’nı aramaktan vazgeçtim;
kabus gibi olmayan bir kadın kabulümdü.
Suya hapsettim
youtube.com/watch?v=II_QPC_XEB4&feature=share
#Deniz Seki
Ne aşklar, ne de itiraflar
Ne adres, ne boş sokaklar
Sormadan bulamadım