Topluca kıldıkları namaz hepsine yekvücut olduklarını gösteriyor ve ruhlarına omuz omza diz dize olmanın samimi kardeşliğini sindiriyordu
"Ey melik! Beni ayıplama.Ben develerin sahibiyim, Kâbe'nin değil.Ben nasıl develerimi koruyorsam Kâbe'nin sahibi de orayı koruyacaktır, zinhar gafil olma!"
Sayfa 68 - AbdülmuttalibKitabı okuyor
Hicret
Gidişin ilk adımı, varışın son adımından daha değerliydi. Son adım hayal bile olsa, ilk adımı fedakârlıkla atanlar, kurtulanlardan olacaklardı.
Sayfa 308
Ölüm hayatın zıddı değildi,bilakis hayatla başlıyordu ve hayatın ta kendisiydi.Ölüme ilerlemenin adı hayat olmuştu.
Sayfa 253Kitabı okuyor
"Dedikleri doğru mu Zeyd? Sahi köleliği özgürlüğe tercih mi etmiştin?"
"En muhteşem özgürlüğün sevgiliye köle olmaktan geçtiğine inandığım için..."
Ölüm hayatın zıddı değildi, bilakis hayatla başlıyordu ve hayatın ta kendisiydi.
Akmayan bir zamanın içinde yalnızca acı çekiyordu.
Sayfa 197Kitabı okuyor
Rahman ve rahim olan Allah’ın adıyla.
"Sana hangi derdimle ağlayayım bilmem ki!"
Ah Mekke…
Eski adıyla Bekke;yani gözyaşı vadisi….
Bugün gözlerden vadilere yaş akmaya başladı
Ve sanırım bu yaşlar daha çöpe akacak
Ta ki bütün insanlık bu gözyaşı vadisinden yıkanıp geçesiye kadar….
Deve hala gülüme bakıyor
Gözünde bir damla yaş ile…
Zaman cahillikler zamanıydı.
Her şey fanidir;baki olan ancak Allah’tır
Evvel gelip geçenlerde,bize ibret olacak şey çoktur!
Ölüm bir ırmaktır
Girecek yerleri fazla,ama çıkacak yeri yoktur!
Büyük küçük hep göçüp gidiyor!
Giden geri gelmiyor!
Kat’i bildim ki herkes olan,size ve bana da olacaktır.
Kulak tutunuz,dikkat kesiliniz;gökte haber,yerde ibaret alınacak şeyler var
Gelen kalmaz,giden gelmez.
Yoksa orada kalıp da uykuya mı dalıyorlar?
Yemin ederim yemin ederim ki şimdi içinde bulunduğunuz dinden daha sevgilidir.
"Ey İnsanlar; geliniz, dinleyiniz, belleyiniz, ibret alınız. Yaşayan ölür, ölen fenâ bulur, olacak olur, yağmur yağar, otlar biter, çocuklar dogar, annelerinin babalarının yerini tutar. Sonra hepsi mahvolup gider. Vukûâtın ardı arkası kesilmez.