Seni yalnızlığından tanıdım
Kirpikleri kırık çocuk
Çiğneyip durduğun dudaklarından.
Gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
Bir eylül göğünün bulut kümeleri
Donuk bakışlarında;
Hüznün nasıl da benziyordu
Benim ilkgençliğime
seni yalnızlığından tanıdım
kirpikleri kırık çocuk
çiğneyip durduğun dudaklarından.
gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
bir eylül göğünün bulut kümeleri
donuk bakışlarında;
hüznün nasıl da benziyordu
benim ilk gençliğime.
Tanıdım Seni
Şiiri dinlemek için: youtu.be/m1ePIJWiVPs
Seni yalnızlığından tanıdım
Kirpikleri kırık çocuk
Çiğneyip durduğun dudaklarından.
Gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
Bir eylül göğünün bulut kümeleri
Donuk bakışlarında
Hüznün nasıl da benziyordu
Benim ilk gençliğime.
Ellerinden tanıdım seni
Yüreğinin yansısı tedirgin ellerinden.
Bir uzak boşluğa yağmur yağıyordu
-Anılardan anılara ince çizikler..-
Yüzün bir türkü sonrasının
Kederli dalgınlığında;
Güldün mü, ben mi yanıldım, bilemiyorum
Ağıt gibi bir alay dudak uçlarında
Gücenik duruşundan tanıdım seni
Sayfa 11 - 1981Kitabı okudu
Sonra, bu serin ve sık korulardan çıkınca, ses veren, yakıcı yosunlar üzerinde, karnı doymuş yılanların zarif ve ince başlarını kaldırarak evlerine döndükleri tebeşir rengi, nadasa bırakılmış bir toprak. Bu tablolar üzerine kimi zaman besleyici su dalgaları gibi akan güneş selleri serpin, kimi zaman bir yaşlı adamın alnındaki kırışıklar gibi sıralanmış kül rengi bulut kümeleri, kimi zaman solgun mavi şeritlerle çizgi çizgi, hafif turuncu bir göğün soğuk renklerini; sonra, dinleyin: Bulanan sessizliğin ortasında anlatılmaz uyumlar işiteceksiniz.
Batı ufku üzerindeki bulut kümeleri batmakta olan güneşi içine aldı, göğün çevresi kırmızı gül rengine büründü ve sıcak renklerle tutuşmaya başladı.
Sayfa 224
Sahip Olmak Ve Kaybetmek
Mavi, beyaz dalgalar, el ele, sarı sahile vuruyordu. Güneş dağların ardında batmaya başladığından uzaktaki sular pembeleşiyordu hafiften. Tepeleri kar kaplı sıra dağlar da kızarmaya yüz tutmuştu. Kara bulut kümeleri geçiyordu dağların üzerinden.
<< -Bak, Asel, kuğular.>>
Kuğular, İssik-Kul'a yalnız güzleri ve kışları gelirlerdi. Baharda pek ziyâret etmezlerdi bu tarafları. Halk, Kuzeye uçan, Güneyli kuğuları derdi bunlara. Sözde mutluluk getirirlermiş...
Sayfa 171 - Gün Yayınları. Kitapta Cengiz Aytmatov'un iki hikâyesi birden yer alıyor. 1.si Toprak Ana,Türkçesi: Ülkü Tamer 2. hikâye Sâhip Olmak Ve Kaybetmek(Selvi Boylum Al Yazmalım) Türkçesi: Zeyyad Özalpsan Kitap 1968 yılında İstanbul'da Garanti Matbaası'nda basıKitabı okudu
"O saçma, intizamsız, aptal bulut kümeleri antik çağlardaki şairlere ilham vermişse eğer, eski insanların zevkleri ne kadar da ilkelmiş."
Sayfa 13
