Gökyüzüne bak ve denize, dağlara bir de. Yavaşla biraz. Bulutları dinle, yapraklara anlat, dağlarla dertleş. Yağmur yağarken ellerini iki yana aç, başını göğe tut, bir şiir oku.
Anneciğim, şu güzelliğe bak! Senin gözlerin de bulutlarla dolu, bu nasıl oluyor.
....Öyledir küçük budala! Gökyüzüne kim baksa, sen bile baksan, bulutlar gözlerinde yansır.
‘’Zifiri bir halka idi toprak, yıldızlara sığınırdı bazen.’’
Hiç kimse her daim kudretli yahut her daim naçar olamazdı.Yüksekten uçanların boyun eğdiği,alçaktan kanat çırpanların da şimşek hızıyla maviliklerde gözden kaybolduğu zamanlar muhakkak ki vardı.
İnsanları uzaktan seyrederken, onlara her zamankinden yakın olabilirsin...
Devir
Gökyüzüne bak ve denize,dağlara bir de.Yavaşla biraz.Bulutları dinle,yapraklara anlat,dalgalarla dertleş.Yağmur yağarken ellerini iki yana aç,başını göğe tut,bir şiir oku.Kar yağarken de vaziyet aynı,şiir üç olacak.
Tanrının bıraktığı yerden biz başlayalım
Üç milyar insanın yarısını sen öldür yarısını ben
Üç kişi kalsak yetişir yeryüzünde
Yaklaş bana
Seninle kardeş değiliz
Hüzünle karışık sevinçlerinden kurtul artık
Arzuların o belli belirsiz sıcaklığını sev
Biliyorsun
Önce Tanrı insanı yarattı
Sonra insan sevgiyi
Ne yapsak boş
Ne kadar çabalasak
Gökyüzüne bak ve denize, dağlara bir de. Yavaşla biraz. Bulutları dinle, yapraklara anlat, dalgalarla dertleş. Yağmur yağarken ellerini iki yana aç, başını göğe tut, bir şiir oku.