tüm felaketler zincirlemedir, buna çok inandım
beni seversen buna alışabilirdim
çünkü tüm felaketler zincirlemedir,
yetmez, seni sevmeye de alışabilirdim
çünkü tüm felaketler zincirlemedir,
lütfen bu konuya tekrar girmeyelim
Sayfa 25Kitabı okuyor
Kim bilir ne gibi sebeplerle tesadüf bizi birleştirdi. Sen beni sevdiğini söyledin, ben buna inandım. Ben de seni seviyordum....Hem nasıl seviyordum... Hislerimde bugün de bir değişiklik yok. Fakat niçin seviyordum, işte bunu bulamadım ve beni düşündüren seninle olan hayatımızın devamından şüphe ettiren bu oldu. Seni niçin sevdiğimi bir türlü bilmiyordum.
”Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar,her gün biri söner.Kırkıncı gün hepsi söner,biri bekler.O tek mum ebediyen yanar,acını o tek mum tutar.Ben buna inandım.Hayalimde otuz dokuz mum söndürdüm her gece üfleyerek,içimdeki cılız nefeslerle.Gögsümdeki sızı hafifler,tekrar toplanır,çiğerime derin bir nefes girer diye kırk gün bekledim.Geçtiğimiz kırk gün,bugünü bekledim.Sabah uyandım,kendimi yokladım.Öğlen tekrar baktım.Kırkıncı ikindiyi beklerken kırkikindi yağmurları boşandı gözlerimden.Gecesini bekledim ve de gece yarısını.Hiçbir şey olmadı.Yalanınız batsın dedim.İçimde tek bir mum kalacaktı hani;peki ne,bu yürekteki BİN DÖNÜMLÜK ORMAN YANGINI.”
Sayfa 166Kitabı okudu
Eksildim ben, azaldı içimdeki su
Yeşermiyor cümlem.
Oysa
Ben senin bir kimsenim, sensin esin.
Buna inandım uyudum,
Uyandım bununla durdum.
Narın içinde canım niye kanıyor?
Sayfa 19Kitabı okudu
Kim bilir belki de başka bir seçeneğim olmadığı için buna inandım.
Sayfa 46Kitabı okuyor
Sen beni sevdiğini söyledin, ben buna inandım. Ben de seni seviyordum...
Eksildim ben,azaldı içimdeki su
Yeşermiyor cümlem.
Oysa
Ben senin bir kimsenim,sensin esin.
Buna inandım uyudum,
Uyandım bununla durdum
Narın içinde canım niye kanıyor ?
Sayfa 19Kitabı okudu
Eksildim ben, azaldı içimdeki su
Yeşermiyor cümlem.
Oysa
Ben senin bir kimsenim, sensin esin.
Buna inandım uyudum,
Uyandım bununla durdum.
Narın içinde canım niye kanıyor?
Onun bütün kitaplarını tek tek, olabildiğince çabuk okumayı istedim ve buna karar verdim.Bilmiyorum,belki de onun bildiği her şeyi öğrenince,onun dostluğuna layık olacağıma inandım.
Bir insanın bir insana inanması
Bir şeyin iyiye gideceği yoktu aslında,
Buna inanmak ahmaklık olurdu.
Ama ssn vardın işte. Benim bu dünyada
İyilikten anladığım tek şeydin.
Kötülüğün dibine kadar batmış bir
dünyada, ben sana inandım...
... ahlaksız... Doğuştan her ahlaksızlığa yatkın, buna inandım... Her şeye katlanabilirdim... Şimdi de katlanıyorum.
Sayfa 60 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kalanlar için hayat aşkla devam edecek.Göçüp gidenlerin yanına varana dek.
Geçtiğimiz kırk gün,sorana sormayana seni anlattım.Dilimde gül bitti adını andıkça ; kelimeler ağzımdan kuş olup uçtu ,sustuğumda kanat çırptılar ağzımın içinde,tutamadım; ilk aralıktan uçtular,seni anlattılar.Bunun karşılığında,geçtiğimiz kırk gün, her gün bana aynı yalanı söylediler.Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar,her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner,biri bekler.O tek mum ebediyen yanar, acını o tek mum tutar.Ben buna inandım.Hayalimde otuz dokuz mum söndürdüm her gece üfleyerek, içimdeki cılız nefeslerle.Göğsümdeki sızı hafifler,kalbim tekrar
toplanır,ciğerime derin bir nefes girer diye kırk gün bekledim.Geçtiğimiz kırk gün, bugünü bekledim. Sabah uyandim, kendimi yokladım.Öğlen tekrar baktım.Kırkıncı ikindiyi beklerken kirkikindi yağmurları boşaldı gözlerimden.Gecesini bekledim ve de gece yarısını.Hiçbir şey olmadı.Yalanınız batsın dedim.İçimde tek bir mum kalacaktı hani; peki ne, bu yürekteki bin dönümlük orman yangını ?
Sen beni sevdiğini söyledin, ben de buna inandım. Ben de seni seviyordum... Hem nasıl seviyordum... Duygularımda bugün de bir değişiklik yok. Fakat niçin seviyordum, işte bunu bulamadım ve beni düşündüren, seninle olan hayatımızın devamından şüphe ettiren bu oldu. Seni niçin sevdiğimi bilmiyordum...
Sayfa 262Kitabı okudu
