Sen beni sevdiğini söyledin, ben buna inandım.
Sayfa 228Kitabı okudu
"Kim bilir ne gibi sebeplerle tesadüf bizi birleştirdi. Sen beni sevdiğini söyledin, ben buna inandım. Ben de seni seviyordum... Hem nasıl seviyordum... Hislerimde bugün de bir değişiklik yok. Fakat niçin seviyordum, işte bunu bulamadım ve beni düşündüren, seninle olan hayatımızın devamından şüphe ettiren bu oldu. Seni niçin sevdiğimi bir türlü bilmiyordum. Huylarını, yaptığın işleri, beğenmiyordum demeyeyim, fakat anlamıyordum. Sen de benim birçok şeylerimi anlamadığını inkâr edemezsin. Böyle olduğu halde nasıl garip bir kuvvet bizi birbirimize bu kadar sağlam bağlamıştı? İlk andan itibaren tamamıyla başka dünyaların insanları olduğumuzu anladığım halde beni burada tutan ve seni gördüğüm zaman içimi sevinçle dolduran neydi? Acaba şu senin her zaman bahsettiğin ve her hareketinin kabahatini kendisine yüklediğin şeytan mı? Son günlerde ben de bundan korkmaya başladım. Şimdiye kadar daima, düşünüp doğru bulduğum şeyleri yapmaya alışmıştım... Bu sefer hiçbir doğru ve akıllıca tarafını bulamadığım bu hayata beni bağlayan kuvvetin, içimde saklı bir şeytan olması sahiden mümkündü."
Sayfa 228Kitabı okudu
Hayatın kaymağını ölüm yiyor, bir de buna inandım
Kitaplarla dolup taşan uzun raflara kıskançlıkla baktım. Beni bir hoşnutsuzluk, bir sıkıntı, bir çılgınlık kapladı. Onun bütün kitapların tek tek, olabildiğince çabuk okumayı istedim ve buna karar verdim. Bilmiyorum, belki de onun bildiği her şeyi öğrenince, onun dostluğuna layık olacağıma inandım.
Sayfa 58Kitabı okudu
Ben bir gün bir karar verdim; önüme çıkan her zorluğa
gülüp, onu kolaylaştırmaya yemin ettim. Kendimi üzmeyeceğime dair kendime bir söz verdim çünkü bu dünyada beni
üzmeyecek tek insan bendim.Her birimiz birer kitabız aslında.Girişiyle, gelişmesiyle, sonucuyla, inişleri ve çıkışlarıyla birer kitap gibiyiz.Ben bomboş bir kitap olacaktım çünkü beni
buna inandırmaya çalıştılar. Bir kitap değil, üzerine yazılıp
çizilen bir defter olacaktı hayatım. Kimse bana inanmazken ben bir anlığına kendime inandım ve kendi hayatımı yeniden yazdım...
Sayfa 189Kitabı okuyacak
Kötünün iyisi. Demek ki Tupra her zaman var olmuş, kendini hemen belli eden, benim de kendi zamanımda örneklerini tanıdığım insanlardandı; her zaman o kadar çok vardır ki bunlardan. Kendilerini şöyle haklı çıkaran insanlardandı: "Öyle gerekiyordu, böylece daha büyük bir felaketten kaçındım ya da öyle olduğuna inandım; ben yapmasam aynı şeyi
tanrımı, kralımı, vatanımı, kültürümü, ırkımı, bayrağımı, efsanemi, dilimi, sınıfımı, toprağımı, onurumu, ailemi, kasamı, kesemi, çorabımı savunuyordum_Kitabı okuyor
Onun bütün kitaplarını tek tek, olabildiğince çabuk okumayı istedim ve buna karar verdim. Bilmiyorum, belki de onun bildiği her şeyi öğrenince, onun dostluğuna layık olacağıma inandım.
Yalanınız batsın! Peki ne , bu yürekteki bin dönümlük orman yangını?
Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar , her gün biri söner . Kırkıncı gün hepsi söner , biri bekler . O tek mum ebediyen yanar , acını o tek mum tutar . Ben buna inandım .
Eksildim ben, azaldı içimdeki su
Yeşermiyor cümlem.
Oysa Ben senin bir kimsenim, sensin esin. Buna inandım uyudum,
Uyandım bununla durdum.
Narın içinde canım niye kanıyor?
Sayfa 19Kitabı okudu
"Geciktiğim için üzgünüm" dedi Arın. "Artık tek başına boğulmayacaksın."
Ve ben buna tüm kalbim ile inandım.
Sayfa 275Kitabı okudu
