Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Dilimiz döndüğünce yazdık.. Uzunca okumaları sevenlere gelsin.
İnsanın beyninin içinde dönen duran düşüncelerle hayatın akışına ayak uydurmasının bu kadar zorlayıcı olacağını düşünmezdim. Daha doğrusu insanın bu kadar düşünebilecek bir varlık olduğunu düşünmezdim. Ne zaman ki bir şeyleri istemsizce düşünürken kendimi buldum, o zaman anladım. İnsan düşünmekten ibaret olabiliyormuş.
Bugün yine birkaç gün sonra sağlam kafayla düşününce aslında bana ders olacak saçma bir şeye denk geldim yine açık hava tımarhane kılıklı doğma büyüme memleketim İstanbul'da. Mesele şu: Bu şehrin zengin yada orta gelirli - ki buna kıçına don almaya parası olmayan ama boş hava yapmak için yaşayanlarda dahil - insanının en saçma bir dünya malı için organik, halis muhlis gerizekalılaştığına bir kere daha ve defaatle şahit oldum. Bir gün Sakarya'ya gittim beynim o kadar uyuşmuş ki İstanbul'da Sakarya'ya gidince sanki anavatanımmış gibi rahatladım. Şimdi de bir bahane arıyorum yine gitmek için ama daha bahane kalmadı. Diplomayı verip bir daha mı alsam... Neyse geleyim saçma meseleye. İstanbul'un leş gibi havası mı dokunuyor yoksa bünyeye tesir mi etti o leş hava bilmem ama insanlar düşünmeye gelince beynini kullansa herhalde elektrik faturasına yansayacak zannediyor. Bir de yarın hükümet çıkıp dese "namus kelimesini kaldırıyorum. Namuslu olana ağır yaptırımlar olacak" diye, adamın ağzında laf soğumadan 4 mevsim çırılçıplak gezecek, hayat sürecek hem cinsiyetten, her yaştan ve her kafadan adam çıkar. Bu şehirde insanlar namus ve aklı israf olmasın diye lazımlık kullanıyorlar. Onu da beceremiyorlar.
Şahitler ve Belgelerle Türkiye'de Yaşanmış Esrarengiz OlaylarErgun Candan · Sınır Ötesi Yayınları · 199980 okunma
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Kendimizin farkına vardığımız günden itibaren hepimiz,önemli,sevilen ve sayılan insan olmak isteriz.Bu,vazgeçemediğimiz,içgüdüsel bir tutkudur.Bu tutkuyu doyuramadığımız sürece mutsuz oluruz.Hayatımız boş ve anlamsız olur.Yaşama bağlılığımız giderek azalır.Uzun lafın kısası küseriz.Bütün sağlıklı insanlar bununla başaçıkmanın bir yolunu arar.Kimileri bu doyumu iş ve mesleki başarıda,kimileri aşkta,kimileri sanatta ya da ailesinde, çocuklarında,evinde,kimileri bilimde ya da yardım kuruluşlarında bulur.Hepsinde amaç aynıdır.İyi-önemli-başarılı-sevilen ve sayılan olmak.Din kitapları dahil bütün kitaplar bizi buna zorlar.Şizofreni hastası da bir insandır.Ve hepimizde olduğu gibi onun içi de bu tutkuyla doludur ancak bunu başaramaz.Bütün gayretine rağmen,zekası,yetenekleri,okullardaki yüksek başarısına rağmen toplumun onu bir türlü içine almadığını,kabul etmediğini görür.Bu yüzden başkalarını suçlar.Halbuki bu,başkalarının suçu değildir.İlişki kuramayan bizzat kendisidir.Zekidir,başarılıdır,yeteneklidir,çalışkandır,bilgilidir ve iyidir ancak bunu insanlarla paylaşmayı,başkalarıyla duygusal alışverişi beceremez.Çevresindeki insanlar çabuk sıkılır ondan.Bir robotla,yani duyguları olmayan ama her şeyi bilen bir robotla ne kadar arkadaşlık edilebilirse,onlarla da ancak o kadar ilişki kurulabilir.
İnsan belirli bir yaşa gelince anlıyor bazı şeyleri. Hayat denen bu yol, uzun meşakkatli ama en sonunda yine tek başına kalıyorsun şöyle hayat yoluna dahil olan insanlar oluyor bazıları sana şey hissettiriyor tamam bu yolu seninle birlikte yürüyeceğiz ve bu yolun sonuna kadar seninleyim. Sen de buna inanıyorsun sonra bir bakıyorsun hiç gitmeyecek dediğin insan gitmiş.Sadece ilişki konusunda da değil arkadaşlıklarda da geçerli bu durum. Yakın akrabalıklarda da. Yani insan sonunda anlıyor ki herkes gidebilir, her şey olabilir o yüzden bu hayatta tek başınasın. Bu nedenle kendini ona göre geliştirip, yetiştirmelisin,yani kendine yatırım yapmalısın, ve bu yolu kendi ayaklarının üzerinde kimseye muhtaç olmadan yürüyebilmelisin.
İlişkilerle İlgili Anılar
"Bireyci ve kollektif kültürler üzerine yapılan çalışmalardan elde edilen sonuçları değerlendiren bazı psikologlar, erkek ve kadınların yetiştiriliş tarzlarındaki farklılıktan dolayı kendileriyle ilgili farklı bilişsel temsiller oluşturduklarını söylerler (Cross & Madson, 1997). Erkeklerin bağımsız kendilik anlayışı geliştirdiğine
Sayfa 661
