Buradaki sloganım "Ruhumun, bir rüyada gibi, eli kolu bağlı," olabilir. Bunalımla boğuştum, hâlâ da boğuşuyorum. Hayatım sihirli bir şekilde iki elektrik akımı tarafından yönetiliyor sanki: Neşeli artı uç ve umutsuz eksi uç - o anda hangisi akıyorsa hayatıma o hükmediyor, sularına katıp götürüyor. Şu anda umutsuzluğun, hatta histerinin sularına kapıldım, boğuluyorum sanki.