Biraz da sözlü sorulara geçelim.. Başlangıç için zor olmasın :)
Bay Esmer, lokantadadır. Yemek sonrasında bir kahve ısmarlar.Şekerini atıp kahvesinden bir yudum aldıktan sonra içinde bir saç teli olduğunu görür.Garsonu çağırır ve kahveyi değiştirmesini ister.Garson özür dileyerek gider ve yeni bir kahve getirir.Bay Esmer, bir yudum alır ve yüzü asılır.Garsonun yeni bir kahve getirmediğini,saç telini alarak eski kahvesini geri getirdiğini anlamıştır.
Acaba Bay Esmer bunu nasıl anlamış olabilir?
Bu sefer cevapları özelden yollayın arkadaşlar, bir de öyle deneyelim.Cevap veren arkadaşlar da iletiyi beğenirse sevinirim. :)
En tehlikelisi "İnsanın fikri olmadan zikri olmasıdır." İnançlar bizi biz yapan değerlerdir. İnandığımız herhangi bir konuda farklı bir görüşle karşılaştığımızda farkında olmadan savunmaya geçeriz. Çünkü Ayağımızı bastığımız zemin tehlikededir.
Bir kaç saat önce inançlarımızı savunma ihtiyacı hissettiğimiz bir tartışma yaşandı. Tam 52 tane yorum yazıldı. Sinirler gerildi. Atışmalar başladı. Neyse ki fazla ileri gitmeden sağduyu galip geldi de uzamadan bitti.
Canımı sıkan nokta bilimsel bir tartışma olsaydı acaba bu kadar yoğun bir katılım olacak mıydı? Kısır döngü...
Tartışacaksak "Niçin müslüman devletlerin içinde en güçlü devlet konumundayız. Bizi farklı kılan nedir? Diğer Müslüman devletler yerlerde sürünürken biz nasıl bu seviyeye kadar çıkabildik." Bunu tartışalım. Var mısınız? Psikologlar, Sosyologlar, öğrenciler, öğretmenler, din adamları, mühendisler ha var mısınız?
Daha once söylediğim gibi bu felsefi bir konudur. Karşı karşıya konusulmalidir. Ancak hiç olmazsa bi deneyelim bakalım ne çıkacak...
Evet, şöyle söylemem gerekiyordu ona:Köylünün her çeşit yenilikten nefret ettiği için işlerimizin yürümediğini, onu güç kullanarak yola getirmenin gerektiğini söylüyorsunuz. Ne var ki, bu yenilikler olmadan işler hiç yürümeseydi, haklı sayılabilirdiniz.Oysa işler ancak, işçinin kendi alışkanlıklarına göre davrandığı yerlerde iyi yürüyor. Yolda tanıdığım ihtiyar çok iyi yürütüyor işini. Sizin de,bizim de işlerimizden hoşnut olmamamız işçilerin değil, bizim suçlu olduğumuzu gösterir.Çok zamandır kendi bildiğimizi okuyor, işçi emeğinin özelliklerini inceleme zahmetine katlanmadan Avrupalılara benzemeye çalışıyoruz.İşçi gücünü en iyi işçi gücü olarak değilde, içgüdüsüyle Rus köylüsü olarak kabul etmeyi deneyelim, işlerimizi buna göre düzenleyelim. Şöyle demeliydim ona: Düşünün ki, işlerinizi siz de o ihtiyar gibi yürütebilseniz, işçilerinizde işin başarıya ulaşmasına duyulan bir ilgi, bir istek uyandırabilse, sözünü ettiğiniz yeniliklerde işçilerin de kabul edeceği bir orta yol bulabilseniz, toprağınızı yormadan bugün aldığınızın iki, hatta üç katını alırsınız. Elde
ettiğinizi ikiye bölün, yarısını işçiye verin. Size düşen pay bugün aldığınızdan çok olacaktır, işçi de daha çok kazanacaktır. Bunu yapmak için ise,çiftlik çalışmalarının düzeyini düşürmek, işçilerin çalışmanın vereceği sonuca ilgi duymalarını sağlamak
gerekir. Bunun nasıl yapılacağı sorununayrıntısıdır. Ortada gerçek olan bir şey
varsa o da bunun yapılabileceğidir.
Sayfa 445 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
