Ülkemiz hangi ara dolandırıcılar, tacizciler, tecavüzcüler, katiller ülkesi oldu? Beyni çalışan sorgulayanlar içerde, ne kadar pislik varsa özgür. Insanda ne ülke ne insan sevgisi bıraktılar.
Çaktın ağaca çivileri kâh düz kâh yamuk. Hiç düşünmedin ağaç dediğin belki bir gönüldür çoğu kez buruk. Her vurduğun çekiç darbesinde çıkan ses soluksuz gönül feryâdıdır lâkin sen kör, sen sağır, sen...
Senin gördüğün ağaca çakılmış alelade bir çivi. Sor, gönülden sor nedir saplanmış hançerin hissi.
Hayat bu, çarpar bir çivi misali sillesini ağaçtan koluna, kanadına, gönlünün tam ortasına aklının en ücrasına.
Sor, gönülden sor nasıl acıtır çekici vuran elin sevdiğinin oluşu.
Ağaç bu en nihayetinde. Gerçi, ne taşlar çatlatır sevda dediğin.
Aşık ağaçtır çekicini esirgemeyen maşuğuna.
Diyorum ya ağaç bu en nihayetinde. Dayanır vurduğun her çekiç darbesine, bir ah demez çayır çayır yanar, atar içine.
Hoş ağaç bu en nihayetinde. Ne kadar dayanırsa dayansın orta yerinden çatlar elinde olmadan günün birinde.
Orta yerinden çatlar günün birinde...