Bi Yerde Bu Yaziyi Okudum.Gercekten Çok Etkiledi Beni ve Siz Değerli 1K ailesi ile Paylasmak İstedim.
Adım Muhammet. On dokuz yaşındayım. Atık kağıtlar topluyorum ve Kızılay`dan Ulus`a kadar üç kez yürüyerek gidip geliyorum her gün. Beş arkadaşımla kalıyorum iki göz odalı bir evde. Onlar atık kağıt toplamıyor; Mevlüt inşaatta çalışıyor mesela,
Gitmek istiyorum.
İnan dayanamıyorum, göğsümde kaplı kocaman tümör sanki.. Kurtuluşuma yakın daha fazla yakıyor canımı, sınavım daha ağır şimdilerde..
Gitmek istiyorum.. belki yağmurdan kaçayım derken doluya yakalanıcam.
Bilmiyorum..
Ama artık gitmek istiyorum.
Çok biriktirmişim içime, böyle iyi derdim artık her laf ağır bana.
Bakmayın bu hallerime, aslında çok neşeliyimdir..
Bir sır vereyim mi 1000k ailesi ?
Kendim olduğum tek yer burası galiba ..
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
Hep koşuyorsun, hep koşuyorsun, hiç durmayacak mısın sen? dedim.
Ben durmasını bilmem ki, dedi. Yeter ki sizler yolumdan çekilin ve bana böyle anlamsız sorular sormayın.
Böyle koştuğuna göre varacağın bir yer olmalı, dedim. Dünyanın yuvarlak olduğunu öğretmediler mi sana? Ne kadar koşarsan koş varacağın yer burası.
Yol açın bana, yol açın, diye inledi. Bir kez durursam bir daha koşamam, bunu anlamıyor musun?”
Do Sesi, Ferit Edgü (Koşucu)
Çanakkale
MAHŞERDEN BIR GÜN
(Şiirin Hikayesi
İlk bir dergide okumuştum bu hikayeyi. Sonra da bir çok yerde de rastladım. Hemen hemen herkes bilir. istedim ki bir de böyle anlatayım bu hikayeyi ve her biri dillere destan, tarihe efsane Çanakkale şehitlerimizi. Ruhları şad olsun.)
Mahşerden bir gün Gelibolu’da bir yer
Savaşıyor çelik zırh ile üryan