Yarın İstanbulun en ünlü kabadayıları buraya gelip barbut atacak.. Sen mangırı o zaman göreceksin..
ben buraya aslında kal diyen her yerden çıkıp geldim
şaştım
geçerken hiçbir hayata taşınmadan kaldım
taş attım kendime kuyu kazdım
özendim kaldım geçerken uğrayan babanın çocuğuna
durmadan kendime geçtim geçmeye devam
ben ısrarla uğrayanı özenle sevdim sevmeye devam
elbet kendi kendine sağanak
elbet babadan kalma bir yağış biçimi
yine de ahh: gümüş ömürlerin altınkesimi
canım canım
teker teker
tane tane söyle babadan kalma oyuk günleri...
-Seyyidhan Kömürcü
‘Bütün renkleri kat birbirine
Buram buram bir turuncu getir geçen yazdan
Bir tüy gibi, bir bahar dalı gibi
Hafiften, inceden, güzelden, en beyazdan
Bana bir şarkı söyle
Yağan kar nasıl hazin yağar bilirsin
Kurşuni bir gökyüzünden ağlamaklı
İşte öyleyim, kapkarayım bugün gel
En hüzünlü sesinle, en dokunaklı
Bana bir şarkı söyle.’
Gülce
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Bakıyorum da herkes sosyal medya mecralarında tutmuş yorumları kopyalayıp buraya yapıştırıyor. Söyleyecek özgün bir sözü olmayanlar başkalarının kelimeleriyle konuşur.