osmanlarla yaşıyoruz :)
storytel üzerinden dinlediğim, ufacık tefecik bu kitap, bilmiyorum yazarın kendi sesinden dolayı mı beni bu denli etkiledi! her sayfada muhakkak paylaşılacak bir cümle buldum, yer yer güldüm yer yer de hayatımdan geçip giden Osmanları sorguladım :) boyunuz posunuz devrilsin emiiiii, şaka şaka, hiç öyle der miyim ;)
Nermin Yıldırım tarzına oldukça benzettim, sadece bir okumayla buna karar vermek doğru olmayabilir; öte yandan matraklık ve dramı aynı anda işleyebilen kadın yazarları seviyorum!
zaten, kitabın çoğunu paylaştığım için buraya anlatacak çok da bir şey kalmadı tabii...
olsundu, olsun!
benden önceki incelemeleri de okudum, çok güzel şekilde bahsedilmiş kitaptan..-hoş benim incelemelerim hiçbir zaman, inceleme kıvamında değildir-...ne laf etti şimdi bu kadın demeyin, böyleyken böyle...
oğlum boğaz ağrısı çekerken, ne zamandır ilk defa bu kadar sakin bir Pazar geçirdim; sabah rutinleri ve oy vermenin ardından tüm gün kitap dinledim! ne mutlu bana, 
Aylin Balboa girdi hayatıma!
.....
ezcümle kitap hakkında: Bu bir ayrılık hikayesi...bir yandan yüzleşme kendinle, uzlaşma bir müddet sonra...
okuyan bir çok kadın gibi, ben de kendimden pek çok şey buldum ve hatta ayrılığı atlatmak için seçtiği yöntem de bile oldu bu: yazmak!
Fahim Bey Bursa'da bulunduğu sırada bir gün kendisini Süleyman Nazif'le tanıştırmak istemişler. O, "Ben mazurum, ismi yanlış olan bir adamla doğru dürüst görüşemem!" diye reddetmiş.
Harika ya, çok güldüm buraya
Sayfa 47Kitabı okudu
agfds::))
"Onlar değil. Ben dövdüm." dedi Murathan.
Bütün bakışlar anında bize döndü. Vallahi taranacaktık biz burada.
Güldüm. Evet.
Ortamı yumuşatmak adına en mal halimle güldüm.
" Şaka" dedim gülmeye devam ederken, "Murathan Ferhat'ı çok sever de, buraya gelirken öyle şakalaşıyorlardı. Ee asker adam tabii bu .
Eli biraz ağır. Öyle yanlışlıkla çakıverdi çocuğun ağzına ."
Yalanın saçmalığına bakar mısınız ? Utanç içindeydim ama *** korkusu.
Raşit Ağa oğluna ters bir bakış attı.
Az daha çaksaymışsın keşke komutan.
Az çakmışsın.
"İstek varsa neden olmasın " ::))
Sayfa 423 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Sonunda küçük topluluklar halinde sergiyi dolaşmaya çıktılar. Konuşmaya çok meraklı birinin anlattıklarını dinlermiş görünen üç-dört kişiyi gördüm önce Elif'le birlikte nesnelere, tablolara bakarak yürüyen. Orta yaşlı ünlü bir ressamdı galiba öndeki, bakışları ümitsizdi. Bu uzak, yaban kıyıya birkaç günlüğüne gelmiş ama rahat bırakılmayıp, onu tanıyan eski bir arkadaşı tarafından buraya sürüklenmiş olmanın acısını çıkarırcasına, alaycı, tepeden bakan yorumlarda bulunuyor, şen, havaî tavırlarla espriler yapıyor, yanaklarından kan damlayan sağlıklı görünüşü ve modern giyimi, ben buralara düşecek adam mıyım, herkes haddini bilsin havası yaratıyordu. Önümde durdular. Ressam mı galerici mi, her kimse, sessizleşti, tadı kaçmış gibi oldu.
Elif ve diğerleri, sevecenlikle bakıyordu bana. Ama adam, öte dünyadan birini görmüştü sanki, şaşkındı. İçimden, evet evet, öte dünyadan birini görüyorsunuz şu anda dedim, güldüm. Adamsa, Elif'e dönüp, babanız büyük bir ressammış dedi. Başka da bir şey demedi. Biraz daha baktı bana ve yürümeye devam etti. Geride biraz ekşimsi bir koku kaldı. Ham bir koku. Aşağıda Hades ülkesinde komşum Ahî Sinan'ın dükkânındaki sepilenmemiş derilerin kokusu gibi. Bu yaşlı, ağır aksak, kendi halinde kasabanın dirim bahşeden havasını biraz bozacak türden.
Sayfa 87 - Ara KatKitabı okudu
"Ona yaklaştım,bozuk bir sesle:'Ne oluyorsun?' dedim.Cevap vermeden elimi sıktı.Yüzü hâlâ gözyaşlarıyla yıkanıyordu.Birkaç dakika sonra kendine hakim oldu:
'-Bana çok çektirdin,Armand.' dedi.'Ben sana hiçbir şey yapmadım ki.'Acı acı güldüm:
'-Hiçbir şey yapmadın mı?'
'-Hadiseler zorladı,başka bir şey yapmadım'
...
'-Beni hiç mi ıstırap çekmedi sanıyorsun?Seni o kadar sevdiğim hâlde beni nasıl aldatabildin Marquerite?'
'-Bunun lafını etmeyelim Armand.Buraya bundan bahsetmeye gelmedim ben.Seni düşman görmek istemiyorum,işte bu kadar.Bir kere daha elini sıkmak istedim.Genç,hoş dediklerine göre pek sevdiğin bir metresin var.Onunla bahtiyar ol,beni unut.'
'-Sen bahtiyarsın elbet,değil mi?'
'-Hayatından memnun bir kadın yüzü var mı bende,Armand?Çektiğim acıyı alaya alma,bu acıların ne kadar derin olduğunu,kimin sebep olduğunu bilirken...'
'-Hiç acı çekmemek elindeydi;dediğin gibi bahtiyar değilsen...'"
500
500.gün... Evet sevgili 500 gün oldu. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha geçen ayrılmıştık ve de ben bisikleti yokuşa sürüyordum, daha geçen ayrılmıştık bir durak önce inip Kız Kulesinin arkasındaki Galata Kulesini izliyordum, daha geçen ayrılmıştık ansızın senden bir mesaj gelmişti bana, daha geçen gün bahçeden odaya çıkıp anlayabilmen
Aradığım Kadın 😅😅😅
İlk yemeğe çıkışımızda cep telefonu çaldı. Elini çantasına attı. Kurcaladı, kurcaladı. Telefon uzun uzun çalmaya devam ediyordu. Bir türlü bulamadı. Sonra o güzel cümle döküldü dudaklarından : Evde mi bıraktım acaba ? İşte o an aradığım kadın bu dedim...
Pek çoğunuz Bruce Willes in 6. his filmini hatırlar.
'6. His filmini
