Buse Zubari
@buse_zubari
19 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Göğe Bakma Durağı
"İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur
Sayfa 27 - Yky yayınları
Okur Takip Önerileri
Allahın belâsı bir mutluluk gelsin dünyaya.
Sayfa 364 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Bütün hayatımızı yersiz çekingenliklerle mi geçireceğiz Olric? Cesareti yalnız kafamızda mı yaşayacağız?
Sayfa 357 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Her gün yeni baştan yaşamak mümkün olacak mı dersin? Bir gün öncesine korkak bir bezirgânlıkla sarılmadan yaşayabilecek miyiz? Yoksa, yarından korktuğumuz için düne köle gibi bağlanacak mıyız? Yaşarsak göreceğiz Olric. Yaşamaktan korkmazsak göreceğiz..
Sayfa 351 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Belli etme zayıflığını, bunu da atlatırız..
Sayfa 323 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Şehrin duvarlarına sırayla üç kere ilân asıyorlar: Sevginize dikkat! Dördüncüde ilânı ve sevgiyi kaldırıveriyorlar. Onlarla başa çıkılmaz..
Sayfa 322 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Tutunamıyoruz be albayım..
Gerçekle düş birbirine karışıyor yalanın nerede bittiğini anlayamıyoruz. Tutunacak bir dalımız kalmıyor. Tutunamıyoruz..
Sayfa 254 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Küçüktüm ufacıktım, gerçeklere acıktım..
Sayfa 245 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Tarih, geçmişten geleceğe uzanan ve bugün gördüğümüz bir rüyadır.
Sayfa 231 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Bize, sizleri yargılamak gibi zor ve beklenmeyen bir görev ilk defa verildi; hryecanımızı mazur görün.
Sayfa 226 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Sonsuzluk da ölüm kadar ürkütücü bir gerçektir..
Sayfa 155 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
İnsan, hareketlerine engel olabilirdi fakat düşüncelerini nasıl durdurabilirdi?
Sayfa 153 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
Mısra 11: Kelime ve Yalnızlık...
Kelimeden öncede yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonrada var olmaya devam etti yalnızlık. Kelimenin bittiği yerde başladı; kelime söylenemeden önce başladı. Kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelime ile birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu..
Sayfa 152 - İletişim yayınlarıKitabı okudu