Ruh içinde barındırdıklarını; sevdiklerini, korktuklarını kendisine çeker
Aklımıza ekilen ya da düşmesine izin verilen her düşünce tohumu
düştüğü ya da ekildiği yerde kök salar.
Kendi türünü çoğaltır.
Eninde sonunda çiçek açarak hareketlerimize yön verir.
Bize sunacağı fırsatların ve bizi içine sokacağı durumların meyvelerini üretir.
...
Kendi hasadını toplayabilen bir insan
hem üzüntüden hem neşeden bir şeyler öğrenir.