Büşra Koç Acar

Kitapları sevmeye başladım, çünkü her kitaptan yeni bir şey öğreniyordum.
Reklam
Çünkü gelecek, istediğim renklere boyamak üzere hala benimdi.
Geçmişimde, çocukluğumda kayda değer bir şey yoktu.

Reader Follow Recommendations

See All
Aynanın önünde yüzümü seyrederek öylece durdum. Ben kimdim?
Reklam
Bazen insanın iki kez doğup doğmayacağını sorarım kendime.
Bir gün başını ellerimin arasına alıp yüzünü güneşe doğru döndürdüm.
Akın daha ak, karanın daha kara olması için, bu gözlere bir bakmam yeterdi; sanki gizemli bir kaynaktan alıyordu ışıklarını, çünkü toprak katran karası, gökyüzüyse aysız güneşsiz, gece kadar karanlıktı.
Yalnız ve yalnız o bir çift göz kaldırırdı beni sanki. İri miydiler, ufak mıydılar bilmiyorum; kirpikleri uzun muydu, kısa mıydı, onu da bilmiyorum..
Bir çift göz dışında güvenecek hiçbir şeyim olmadan, denizle gök arasında sonsuza dek batıp çıkmak ve bir çift göz dışında, tüm gücümle yapıştığım o gözler dışında beni kaldıran hiçbir şey olmaksızın..
Reklam
Ama düşer dururdum, uçsuz bucaksız bir denize atılmış, batmaya başladığında suyla, yüzmeye başladığında rüzgarla kamçılanan bir nesne gibi, oradan oraya sürüklenirdim.
Beni derinliklerine çekmek isteyen toprağın çekişi gibiydi. Hepsinin ortasında da ben vardım, ayağa kalkmak için, ellerimle kollarımla mücadele eden, debelenen ben.
Ne zaman yürümeye çalışsam düşerdim. Sanki arkadan bir güç iterdi de beni, yüzüstü yere kapaklanırdım; ya da sanki önümden bir şey bana abanırdı da, arka üstü yere otururdum.
Sanki orada doğmamışım da gökyüzünden apansız düşmüşüm, ya da yedi kat yerin altından çıkmışım gibi, neredeyse şaşkınlıkla, ait olmadığım bir yerde, benim olmayan bir evde, babam olmayan bir babayla, annem olmayan bir anneden doğmuşum gibi bakındım çevreye.
3,781 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.