“Sana kahve pişireyim mi?”
“Pişir.”
“Nasıl olsun.”
“Elinden.”
"Bu yorgunluğumuz, hep söyleyemediklerimizden..."
Sayfa 308Kitabı okudu
Ruhumu teşhir ederken çığlıklarım
Zamana suskun değildim hakîkatte
Felâketim oydu ki, mağrur ilhamım
Hazin bir şarkı, sakladığım ızdırâbım.
Ben sana mahkûmum ezelden ey deniz
Andan hükmünün tecellisine mecburum
Bir damlana muhtacım, bu fukara pek cılız
Islak avuçlardan battı düşlerim, yine de uslanmadım.
Dilerdim sonsuz ufka kanatlanıp ve engin mavilere
Fâni ve haddinden fazla yitiktir bu koru
Ölümün kıyısında yaşamak için aşkın odunda tutuştum
Hakîkati aradım virânede ben yıllar boyu.
Sen güle râmsın, ben deryâya râm oldum
Mesken tuttum kıyıları, ateşe verip kuruttum
Hayâle sığmaz yaşamak, yalan bir uğraştır uymaz gerçeğe
Devindim okyanuslar çıkmazında, kapıldım suyuna umudun...
Butimarım yarım yamalaktır kanadım, yüzemem, uçarım
Hayrete düştüm, harâbe gönlüm, sessiz bir uçurum
Budur hilkati ruhumun, kıyamında susar, vecdindedir kuyum
Ben keşmekeş bir sancı, fermân dinlemez bir isyanım
Butimar, https://1000kitap.com/yazar/i132851
Kimi ruhlar evvelden aşinadır birbirine, bunu biliyorum
Sayfa 147Kitabı okudu
Bu yorgunluğumuz; hep söyleyemediklerimizden...
Sayfa 310 - KapıKitabı okudu
"Birisi bana bunun özlemek olduğunu söylemeseydi, göğsüme saplanan bir bıçak derdim."
Arabayı park ettiğim yere doğru yürürken Butimar geldi aklıma yine. Yanimdan kafası dumanlı yaşlı bir amca; " Var mı o kadar maharetli bir hırsız, tüm dertlerimi çalacak?" diye bağırarak geçti.
Sayfa 31Kitabı okudu
Butimar bir kuştur, deniz kıyısına çöker, denizin bir gün kuruyacağını düşünür, bu tasa yüzünden de su içmez hiç.
