Hepsi geçecek ve hepimiz mutlu olacağız.
Sayfa 36
Bir insan acı duyarsa canlıdır. Başkasının acısını anlayabiliyorsa insandır.
Sayfa 68
Lev Tolstoy’un Anna Karanina romanı şöyle başlar; “Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat, mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır.” Mutsuzluğun kendi zatında uzun, lirik bir hikayesi vardır. Yaşayanlar bilir.
Tüm güzel hikâyeler iki şekilde başlar:
Ya bir insan yolculuğa çıkar ya da şehre yeni biri gelir.
"Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır."
“Şikayet ettiğiniz yaşam, belki de başkasının hayalidir.”