Hepsi geçecek ve hepimiz mutlu olacağız.
Sayfa 36
Bir insan acı duyarsa canlıdır. Başkasının acısını anlayabiliyorsa insandır.
Sayfa 68
Lev Tolstoy’un Anna Karanina romanı şöyle başlar; “Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat, mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır.” Mutsuzluğun kendi zatında uzun, lirik bir hikayesi vardır. Yaşayanlar bilir.
'Bir kadının kaderi, sevdiği adamın ihanetiyle sevmediği adamın sadakati arasında çizilir.'
Tüm güzel hikâyeler iki şekilde başlar:
Ya bir insan yolculuğa çıkar ya da şehre yeni biri gelir.
ÖLMEK İÇİN DOĞMUŞTUR İNSAN OĞLU
O YÜZDEN BAYILIR HER YAĞMUR SONRASINDA TOPRAK KOKUSUNA.....