Ömrüm
Ah benim ördükçe sökülen
Yakasız kolsuz hırkam…
Sayfa 7
Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya.
Ona sorarsanız
"Lafı bile edilmez, mikroskopik bir zaman."
Bana sorarsanız
"On senesi ömrümün."
Bir kurşun kalemim vardı ben içeri düştüğüm sene.
Bir haftada yaza yaza tükeniverdi.
Ona sorarsanız
"Bütün bir hayat."
Bana sorarsanız
"Adam sen de, bir hafta."
Hem istiyorum ki
Kimseler bilmesin sevgimizi
Nasıl görmezse gözüm gözümü
Sevinin içinde yitip
Bilmeyelim biz bile bizi
Öyle bir giz kalsın bu sevi
Kendimizden de saklayıp
Biz bile unutalım bu gizi
Hem de istiyorum ki
Duyuralım haykırıp dünyaya
Bütün insanlar
Canlı cansız tüm yaratıklar
Tek bilmeyen kalmasın
Bu eşsiz benzersiz sevgimizi...
2 Aralık 1983
Sayfa 17Kitabı okudu
Ölümü bilerek nasıl yaşar insan, geride dünyanın kalacağını bilerek nasıl ölür, bilmek bütün acıların anasıdır
Sayfa 85
Benim sana iyilikten başka
Kötülüğüm olmaz demiştim
Anımsar mısın
Dayanmak zordur buna...
Bir bir çıkıyor söylediklerim.