Dünya sevgilinin yüzündeydi -
ama birden boşanıverdi:
kavranmaz artık, dünya dışarda şimdi.
Neden içmedim, o zaman, elimle kaldırdığımda
sevgilinin dalgın yüzünden
dünyayı - öyle yakınken, kokusunu tattım da?
İçtim, ah, içtim de kanmadım bir türlü.
Yalnız, öyle dolu, dopdoluydum ki
dünya ile ben - taştım içerken.