REŞADİYE SÖZCESİ..135 dörtlük
Bu ne bir destandır, ne de methiye,
Ne bir güzelleme, ne de reddiye,
Yöremize ait sözce bir sözlük,
Hediyem olsun tüm Reşadiye’ye!
-------------1--------
Babalara "ağa", anaya "abu",
Sivrisinek; " üyez", zehire "ağu",
Kaldıraça "küskü" , duvara "çamdu",
Ilık yere "umuk"
RUHUN MÜKEMMELLİĞİ ve AŞK...
“Halkın aklı gözündedir!” eşyanın sadece hükümlerini görür. “Keşif ehli” ise eşyada Hakk’tan başkasını görmez. Dolayısıyla, bütüne arzu duyan ve ruhî açlık çeken insanın da büyük bir ihtilâl-inkılâb vücuda getirmek, “yeni-mânevî bir ideal” formüle etmek istidadında yaratılmış “Büyük Ruhlar”ı arayıp bulmak gibi bir cehd içinde olması gerekir ki, mevzu muhatabını bulsun, maksat hasıl olsun. Zira, Andrey Tarkowski’nin de işaret ettiği gibi, “ruhun mükemmelliğini aramayan hiçbir insan değerli değildir; bir tarla faresi ya da bir tilki kadar önemsizdir.”
(Mevlüt Koç, Bütüne Duyulan Arzu, Aylık Dergisi 161. Sayı, Şubat 2018'den iktibas, barandergisi.net, 25 Kasım 2023)
Kendine tarihçi.... :)))
Bu gönderiyi alıntılama sebebim.... çok komiksinizzz laaaaa gerçekten....
al sana kaynak
Günümüzde İslam dininin ilk olarak Türklere ne şekilde ve hangi şartlarda geldiği pek bilinmez, bilinmesi de istenmez. Ancak, bu topraklarda yaşayan bir çoğumuzun bilmediği, ya da bilmek istemediği bu tarih, aslında ders diye anlatılan o taraflı tarihi
M Sinan Öznişastacı
@ms1nan
·4g
Türkler için "sıradan" olan şey herhangi bir dine geçmektir. İslamlaşmanın bu bapta olağan dışı bir tarihselliği bulunmaz, sadece sonuçları diğerlerinden çok farklı olduğu için şu anda böyle bir çalışmada konuyu tartışıyoruz.
Sayfa 131Kitabı okudu
kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir
ben ayrılıkların
kimi insan ezbere sayar yıldızların adını
ben hasretlerin
hapislerde de yattım büyük otellerde de
açlık çektim açlık gırevi de içinde ve tatmadığım yemek yok gibidir
otuzumda asılmamı istediler
kırk sekizimde Barış madalyasının bana verilmesini
verdiler de
yazılarım otuz kırk dilde basılır
Türkiye'mde Türkçemle
yasak
Bugün bayram. Bugün dünyanın bir çok yerinde farklı kökenden, ırktan insanlar farklı sebeplerden veya benzer sebeplerden savaşıyor. Kimi karşı cephedekiyle, kimi zararlı fikirlerle, kimi cehaletle. Dünyanın bir çok yerinde bir çok şey için savaş veriliyor. Kiminde bedenler, kiminde ruhlar, kiminde umutlar ölüyor. Dikkatimizi en çok çekeni bedenlerin öldürüldüğü savaşlar olsa da bence en büyük savaşlar açlıkla olanlardır. Bi' durdurmayı başarsa kendisini insanoğlu bir başarsa şunu. Aç karınla savaş, aç gözlükle savaş, sevgiye açlarla savaş... Örnekleri çoğaltabiliriz. Ben tüm savaşların başlangıcından doymak nedir bilmezlerin sorumlu olduğuna inanıyorum. Dilerim ki gelecek her yeni bayramda bu açlık biraz daha azalır. Benim bayram için dileğim bu açlığın insanları öldürmeyi bırakması.
Büyük büyük tokluklar, küçük küçük açlık çekenlerin nafakalarını istiyor doymuyordu, nasıl bir düzen kurulduysa!