“tanrıları en fazla öfkelendiren şey, ölümlülerin kutsal emanetlere saygısızlık yapmasıdır. böyle bir davranışın cezası genellikle büyük acılar çekmek ya da ölümdür. çoğunlukla, verilen ceza, erysichthon’da görüldüğü gibi, işlenen suçla eşdeğer olarak tasarlanırdı. erysichthon bir ziyafet alanı oluşturmak amacıyla demeter’in meşeliğine zarar verdiği için sonsuza dek açlık çekmeye mahkûm edildi.”
Ülkede hukukçular bitti bilim adamları bitti bu kadar yüksek üniversite mevzunu ilim bilim bilen, yönetim, yasa bilen ülkemizi kalkındıracak büyük afet ve krizleri yönetecek binlerce insan varken çocuklarımızın geleceğini, insanlarımızın yaşamını yeni enkazların altına bırakmamak için ülkemin ilahiyat mezunları tarafından yönetilmesini bir vatandaş olarak istemiyorum. Bunu bir siyasi görüş olarak belirtmiyorum bir vatandaş olarak talep ediyorum. Açlık sınırında yaşayan halkım adına, geleceği bitirilmiş çocuklarımız adına, afette hayatları bir çırpıda çöpe atılmış insanlarımız adına ve geleceği belli olmayan ülkem adına bir vatandaş olarak talep ediyorum. İnsanlarımızı rahat bırakın ve çekilin artık
— Ben, imanı Yargı korkusu, duası da secde etmek olanlardan değilim. Nasıl mı dua ederim?
Güle bakarım, yıldızlara bakarım, yaratılışın güzelliğine hayran kalırım, Yaradan'ın en büyük, en güzel eseri olan insana, bilgiye açlık duyan beynine, sevgiye susamış olan yüreğine, duyularına, uyanışmış ya da doyuma ulaşmış tüm duyularına hayranlık duyarım.
Sürekli büyük bir cinsel açlık içinde bulunduğunu biliyorsun, biliyorum, biliyoruz. Karşı cinsten olan herkese aşırı bir istekle baktığını artık şu kadarcık çocuklar bile biliyor; dostlarınla sevgiden konuştuğunda ağzından yalnızca açık saçık fıkralar çıktığını, diğer bir deyişle aklının iğrenç ve açık saçık şeylere çalıştığını herkes gibi, benim gibi sen de biliyorsun.
Rıza Tevfik Bey menfada iken bir gün yolu Londra'ya düşer eski dostu ve büyük Mevlevi muhibbi Nicholson'u ziyarete gider ve iki ahbap külfetsiz hasbihale başlarlar. Rıza Tevfik Bey Nikholson'a "niye bu kadar Sultan Abdülhamid Han ile uğraştınız ( İngiltere'yi kastederek )ve sonunda yıktınız "der. Bir hayli düşündükten sonra Nicholson buna cevap verir.
"Mecbur idir." Der. "Zira bizim ordumuzla donanmamız da açlık tehdidiyle yola getiremediğimiz Hintlilere Hint müslümanlarına Sultan Abdülhamit bir selamı ile yola getirebiliyor her istediğini yaptırabiliyordu. " Binaenaleyh bu kuvveti yıkmak mecburiyetinde kaldık ve bu mücadelemizde yalnız değildik bütün devletleri ve Siyonizm bizimle beraberdi fakat Sultan Abdülhamid'in yıkılmasında bize en büyük yardımı içeriden gördük."
Sana bir anne olma demiyorum ; bir anne olmanın çok büyük sanat olduğunu söylüyorum , çok büyük bir başarıdır. Önce bu niteliği ,içindeki bu yaratıcılığı , bu coşkuyu , bu kutlamayı yarat ve sonra çocuğu davet et.O zaman senin çocuğa verecek bir şeyin olacaktır --- kutlaman ,şarkın , dansın ---ve sen hastalıklı bir varlık yaratmayacaksın .Dünya zaten hastalıklı varlıklarla fazlasıyla dolu .Bırak başka gezegenler acı çeksin ! Niçin bu gezegen ? Dünya açlık çekiyor ve insanlar ölüyor ve yiyecek yok , tüm ekoloji bozuldu ve hayat giderek daha çok çirkinkeşiyor ve cehhenneme dönüyor ; bu doğru zaman değil !
