Sehl b. Abdullah Tusterî (ra) buyurmuştur ki:
“Allah Teala Hazretleri, Nebiy-yi Muhterem (sav)'i ana rahmine düşürmeyi dilediği gece emreyledi: Cennet hazinedarı melek, Firdevs cennetini açtı ve bir münadi, göklere ve yerlere:
“Âgâh olun ki, Muhammed’in (sav) nuru, bu gece ana rahminde karar kıldı, hilkati onda tamam olup dünyaya gelerek beşîr ve nezîr (müjdeleyici ve sakındırıcı) olsa gerek!” diye seslendi.”
Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, s.206, Sadeleştiren: A. Fikri Yavuz
İslâm dini gelmeden önce cehalet devrinde yaşayan insanlar köpeği aşırı derece sevdiklerinden (bugün Avrupa'da ve Avrupalılaşan ülkelerde olduğu gibi) köpekle beraber yer içer, haşrû-neşir olurlardı ve bu durum kuduz hastalığının yayılmasına sebebiyet verirdi. Bunun için İslâm dini zaruret olmadıkça köpek edinmeyi yasaklar ve gerek olmadan köpek edinen bir kimsenin evine rahmet melekleri girmezler, buyurur. Ama avcılık veya ev ve sürü gibi şeyleri korumak için onu edinmekte beis yoktur.