Esenlikler, bir kitap inceleme denemesi ile karşınızdayım. Şüphesiz edebiyatımızda psikolojik tahlilleri en iyi yapabilen usta kalemlerden biri Peyami Safa.
Hepimizin hayatından belli bir kesitin romanı olduğunu düşünüyorum. Tereddüt etmiyor muyuz? En çok bildiklerimize, tanıdıklarımıza, güvendiklerimize, inandıklarımıza. Ya öyle değilse? Çık
Yıl 1994...
Nisan...
Ablam 2 yaşında. Babam Erciş'te usta birliğinde. Ablamın da dillendiği zamanlar artık. Aile büyüklerimiz, konuşturmaktan büyük zevk alıyorlar. Telefon yok. Babamın sesini duyamıyor yani ablam, fotoğraflarını gösteriyorlar, sürekli ondan bahsediyor annem, unutturmuyor. "Taaa Van'da baban!" diye öğretiyor ablama.
Her şeyin birden unutulmasına çok ihtiyacımız var...
~~~Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor~~~
Ne Hikmet bu yaşadıklarımız albayım, Sevgi mi, Bilge mi¿¿¿ seçilen isimlerin bile manidarlığı... yine çokça etkileyici dokunuşlar sunmuş hayata... Ben yine çok severek okudum Oğuz Atay'ı belki hayat içindeki düşünce ve duygu boşluğunun en güzel
Sosyal medyanın icadı ile tarihte bir ilk yaşandı, aptallık aktive oldu
Günümüze dek cahil, budala ve nobron kimseler " Büyüklerimiz bilir , kitapta yazıyormuş, haberlerde izledim ..." filan derlerdi. Simdi dijital cağda sosyal medya marifetiyle aptallar yayın yapmaktalar.
Hayatlarını mesuliyet bilinciyle yaşamadıkları ve değersizlik duygularını pratik bir biçimde bastırmaya eğilimli oldukları için de parlak (!) fikirlerini uluorta söylüyor ve yayıyorlar.
Birbirlerini bulup gruplaşıyor, çoğalıyorlar...
Bir zırva milyonlarca insan tarafından benimsenip tekrarlanınca onun iyi,doğru ve güzel olduğu kesinlik(!) kazanıyor.
~
Büyüklerimiz, kendilerine fazla geleni verseler bize yetecek. Bizim açlığımızı, sefaletimizi kardan sayıyorlar. Çektiğimiz eziyet onlara kazanç oluyor.
~