Biz bu dünyaya seyretmeye, hayran olmaya gelmişiz. Taktir etmesini bilmek de bir meziyet, derlerdi büyüklerimiz bize. Biz de önümüze geleni beğenirdik: Tarih hocasını Heredot, felsefeci Eflâtun zannederdik. Bizim hocaların adı neden tarihe geçmemiş diye hayıflanırdık; ortada bir haksızlık olduğunu düşünürdük. Bize göre herkes, âlim adamdı.
Sayfa 278 - İletişimKitabı okudu
Susmak, bu bağlamda "hiç konuşmamak" demek değildir; bilakis susmak "başkalarıyla konuşmamak" demektir. Başkalarıyla konuşmamaya ihtiyaç duyarlardı büyüklerimiz, bir tek kendileriyle konuşabilmek için, kendi kendilerine konuşabilmek için, kendilerini kendilerine muhatap kılmak için .
Sayfa 55Kitabı okudu
Bizim oralarda büyüklerimiz bir araya gelip sohbete koyulduklarında, küçüklerin susup dinlemesi kuraldı. Aksi takdirde ensene inen bir tokatla kısacık boyunla yere yıkılır, toprağı öperdin.
Sayfa 54 - Aras Yayıncılık 4. Baskı Ekim 1995
Hükümet bu asimilasyon düşüncesiyle zannediyordu ki, eğer aşiret reisi asimile olursa tüm aşiret kendiliğinden asimile edilmiş olur. Fakat memnuniyetle söyleyebilirim ki, onların düşündüğü olmadı. Gerek ben ve gerekse tek tük sağ kalan ve vefat eden arkadaşlarım arasında tek bir cahş çıkmadı. Doğal olarak Türkçe dahi bilmeyen biz köylü çocukları hükümetin bu politikasını anlayamazdık. Hatta büyüklerimiz dahi bunun farkında değillerdi. Nitekim planlayıcılar da planlarının muvaffak olmadığını görünce, 1935 senesinde Kürdistan’daki tüm bu yatılı mekteplerini kapattılar. Oysa açıkçası, bu okulları Hamidiye Mektepleri’nin bir devamı olarak düşünmüşlerdi.
Sayfa 34Kitabı okudu
Hayat imtihan ediyor ama biz bu İmtihanı farkında değiliz. "Her geceyi Kadir, her rastladığını Hızır bil," derler. Büyüklerimiz bize küçükken böyle söylüyorlardı. Cenab-ı Allah insanlara bazı imkanlar veriyor, onun neyi ihtiva ettiğini bilmiyoruz.
