Şah-ı Nakşibend hazretleri, ehli olunmayan bir makamı ve lezzeti ifade etmenin, ona kavuşmaya mani olacağını bildirir. O bakımdan büyüklerimiz, şairlerimiz buna dikkat ederek olabildiğince mütevazı olmaya gayret göstermiş -ki mütevazı olmak bir şair için epey zor bir durumdur-; hep yaşadıklarını, tattıklarını, gidip geldikleri yerleri anlatmayı tercih etmişlerdir. Yaşadıkları ile yaptıklarının bir oluşu da nihayetinde yazdıklarını etkili kılmıştır.