Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Orhan Pamuk'un Masumiyet Müzesi kitabını sosyal mecradan çok gördüğüm ve popüler olduğu için okudum. Romanın çok uzun olması bazen sıkıcı ilerlemesine kitabı bırakmama sebep olacakken kurgudaki Füsun ve Kemal'in akıbeti ne olacak konusundaki merakım sürükleyiciliğini artırtı. Aslında kurgunun bu kadar uzun olması, sayfalarca sürmesi
Dostoyevski’nin kaleme almış olduğu bu kitap şu ana kadar okumuş olduğum en ilginç kitaplardan biri oldu. İncelemesini yazarken de ana karakterini ve olay örgüsünü anlatmakta en çok zorlanacağım kitap olacak. Kısaca bahsetmek gerekirse Dostoyevski, bu eserinde paranoid şizofreni ve alter egonun etkisiyle hem ruhsal hem de bedensel bir kişilik
Yazarın " tıbbi bir öykü" olarak nitelendirdiği eser aslında hastalığın adını öğrenemediğimiz fakat ağır bir psikolojik rahatsızlık olarak söyleyebileceğimiz bir eserdir.
Kovrin, Felsefe doktorudur. Kendi hayal gücüyle yarattığı kara keşiş onun hayatını değiştirmektedir. Bu kara keşiş Kovrin'e bir dahi olduğunu söylemiş, Kovrin, Tanya ile evlenmiş ve bu evlilikte Kovrin'in bir dahi değil, bir deli olduğu ortaya çıkmıştır. Tedavi olduktan sonra Kovrin bu sıradan, normal insanların yaşamlarının sıkıcılığını görür. Bu yaşamla mutsuzdur.
Şu cümleleri kurar;
" Neden beni iyileştirdiniz? Deliriyordum, büyüklük hezeyanına kapılmıştım, fakat neşeli, zinde ve hatta mutluydum. Vasatım, sıkıcı geliyor yaşamak... Ah, ne büyük gaddarlık ettiniz bana! Halüsinasyonlar görüyordum, ama kime ne zararım vardı? "
Her insan aslında biraz farklıdır.
Ya da farklı olmayı diler, ister.
Kübra olmasaydı da Gökhan kendini bu şekilde peygamber gibi bir şey ilan eder miydi diye düşündüm. bu kadar kısa sürede olmazdı evet ama bence ederdi. Çünkü genetik yatkınlıklara göre kendilerinde bu gibi sanrılar gören insanların bazı bozukluklardan muzdarip olduğu bilinmektedir (acele acele yolda yazıyorum, bozukluğun adı aklıma gelmedi). Ki bizim toplulumuzda bu tarz sanrıları destekler nitelikte şeyler de mevcut.
Bence az da olsa Gökhan'da bu şekilde büyüklük sanrıları vardı. ve eğer kendisinin sayıldığı bir ortamda büyüseydi bulgulara ortaya daha erken bile çıkabilirdir.
Gerçekten çok etkilendiğim ve hemen bitirmeye çalıştığım bir kitap oldu. Allah'ım bizim böyle yazarlarımız eserlerimiz var mı ya dedim.
En çok aklımda kalan ise zenginlere hiç bir şey olmayıp canında bile olanın fakirler olduğunu görmek oldu. İşte gariban bilim kurgu romanında bile gariban.
Puşkin'in kendine ve yaratıcılığına ilişkin öngörüsü tü müyle doğrulandı. Büyüklüğü, önemi, yaşarken de kabul edilmişti. Bu büyüklük ve önem, ölümünden sonraki süreç lerde ve sonraki kuşaklarca daha derinliğine kavrandı. Otuz yaşına bile gelmeden yarattığı yapıtlarla ulusal Rus edebiya tının temellerini anığı, bu edebiyata sonraki kuşakların şair ve yazarlarınca geliştirilecek evrensel yönelişler kazandırdığı, bugün konuyla ilgili herkesçe bilinen bir gerçektir.
Dünya edebiyatında büyük yer etmiş en büyük, en bilinen Rus klasiklerinden biri.
Daha önce kendimi hiç bu kadar Rus klasiği okumuş gibi hissetmemiştim. Okuması zorlayan, 'bitmeyecek mi bu kitap' diye hissettiren ama bir yandan da merak ettiren...
Baştan söylemeliyim ki o kadar övülen bu kitabı ben çok beğendim diyemiyorum. Kitap iki
