Grek sahnesinin en üzüntülü kişisi olan mutsuz Oedipus, Sophokles'in elinde en
soylu insan diye anlaşılmıştır. Oedipus, bilgeliğine karşın yanılan ve açması
bir kimse olarak belirtilmiştir. Oedipus, sonunda, korkunç acıları yüzünden,
ölümünün üstünden aşan büyülü, verimli bir gücü kendi kendini yıpratmak için
kullanılır. Soylu insan suç işlemez, derin görüşlü ozanın bize söylemek istediği
şudur: onun davranışıyla her yasa, her doğal düzen, belki de töresel evren çökebilir.
Bu davranışla etkilerden daha yüksek büyülü bir çevre ortaya çıkabilir. Bu etkiler,
çöken eskinin kalıntıları üzerinde yeni bir evren kurar. Dine çok bağlı bir düşünür
olan ozan bize şunu söylemek istiyor: ozan olarak bize olağanüstü durumda
korunmuş bir sorunlar düğümünü gösteriyor, yargıç bu düğümü yavaş yavaş, ilmik
ilmik kendi özel yıkımı içinde çözüyor. Gerçek Helen sevinci, bu çatışımlı (dialektik)
çözülüş içinde öylesine büyüktür ki, bu nedenle, düşünülen bir bayram alayı bütün
yapıtı kaplar, bu topluluk konunun insanı ürperten şu varsayım doruğunu her yerde
kırıp geçer. "Oedipus Kolonosta" da engin bir aydınlığa yükselen bu özdeş parlaklığı
karşımızda buluruz, gelip çatan yaşlılık yüzünden zavallılığın taşkınlığı önüne dikilir,
bu durum onunla ilgisi bulunan herkes için salt acıya katlanış demektir tanrısal
bir ülkeden inerek gelen ve bize yönelen kahramanın edilgen salt davranışı
içinde en yüksek etkinliğe ulaşan olağanüstü bir parlaklık vardır
"Mahkeme kararlarındaki hata oranı tahmin ettiğinizden çok daha yüksek. Sadece yanlış kararlar değil,suçsuz bulunan suçlularda var. Biz bu "hataların" hepsini görüyor ve kabul ediyoruz. Bu, savunmaya iyilik olsun diye yaptığımız şeylerin sonucu. Asıl sürpriz, hatalı kararların, suçlu bulunan masumların oranıydı. Bu hata oranını hiç bilmiyoruz -hatta düşünmüyoruz bile- çünkü çok fazla sorgulama gerektiriyor. Gerçek şu ki, kanıt dediğimiz şey onu üreten tanıklar tarafından yanıltıcı hala gelebilir, hepimiz insanız çünkü. Hatıralar silinir, görgü tanıklarının ifadeleri çok güvenilir olmayabilir, en iyi polisler bile adaletin hatalarına maruz kalıp yanılabilir. İçinde insan faktörü olan her sistem hataya açıktır. Neden mahkemeler farklı olsun ki? Değiller. Bizim sisteme gözü kapalı güvenimiz, cehaletin ve büyülü düşüncelerin bir sonucudur."
İstanbul ne büyülü, ne mucizevi şehir. Sen planlarını yaparken başka kaderleri başına getiren. İyi ki de getiren..İstanbul'dan başka hiçbir yerde olmayı istemem şu anda ben.
Sayfa 47Kitabı okudu
Cennette gibiyim. Gözlerim hiçbir şeyi görmüyor. Allah’ım bulutların tepesinde geziyorum. Şu güzel kapıdan içeri gireceğim ve büyülü bir rüyanın içinde bulacağım kendimi. Buna inanıyorum ve bunu seviyorum; hayallerimi, rüyalarımı, sahip olduklarımı ve bunları bana yaşatanı…
Büyülü bir boşlukta hissettirecek,kilit altında saklanilması beklenen ama layık olduğu tüm zenginliği ve satacağı yüzünden şu yüzüne çıkan,tesadüf eseri bulunan bi yerdi sanki.
Sayfa 30Kitabı okudu
"Evliya Çelebi'nin mizahıdır bu" dedi."Gezdiği yerleri, gördüğü insanları edebiyat tadıyla anlatır;hani şu büyülü gerçekçilik dediğiniz ve hayran olduğunuz türün en büyük ustasıdır. Daha on yedinci yüzyılda göğsüne iğde dalı saplanarak öldürülebilen vampirleri,başlarına kül sürerek kendilerini tavuğa dönüştürebilen kadınları, üflemesiyle nehirleri dondurabilen adamları anlatır. Müthiştir, müthiş."
Sayfa 397Kitabı okudu
-Kerstin_Gier496.jpg){kind=small}
Oda karardı. Ruhunda boşluk, hüzün vardı. Çevresindeki hayal ülkesi yıkılıyor, bir iz bırakmadan yıkılıyordu. Her şey, düş gibi, gürültüsüz, sessizce gelip geçmişti. Şimdi hayallerinin neler olduğunu bile bile anımsamıyordu. Ama içini sızlatan yeni bir duygu, kışkırtıcı bir istek belirsiz bir yığın yeni hayal çağırıyor... Küçük odada derin bir
Sayfa 25 - Varlık Yayınları - Nihal Yalaza Taluy Çevirisi(Sayfa 25-26)
Duymak yerine görmek mi ? Rezalet bir düşünce. Aptalca bir takas olurdu bu. Kulaklarına, gözlerimden daha çok güveniyorum. Şu an bile gözlerim bana yabancı. Belki de beni hayal kırıklığına uğrattılar. Dünyayı hiç senin gözlerinden gördügüm kadar açık ve canlı bir şekilde, parlak ve güzel görmedim onlarla. Benim gözlerim yarım ayı yarım ay olarak görüyor, yarısını senin yediğin bir karpuz olarak değil. Benim gözlerine göre bir taş büyülü bir balık değil, sadece bir taş. Gökyüzünde su bufaloları, çiçekler, kalpler yok. Sadece bulutlar var.
Sayfa 264Kitabı okudu
Ben altı yaşımda ilk kez hamama gittim. Hayal gücü masal ve destanlarla beslenmiş bir çocuk için hamam, uyanıkken rüyalar ülkesine girebilmek kadar büyülü ve heyecanlıydı ve bu ayıkken aşık olmak gibi nefes kesiciydi...
Sayfa 196 - Everest CepKitabı okudu
jung un en sevdiği hikaye şuymuş:Yeryüzünde bilinmek isteyen abıhayat,bir artezyen kuyusundan yükselip zahmetsizce ve sınırsızca akmaya başlamış .İnsanlar gelip bu büyülü sudan içmeye,onunla beslenmeye başlamışlar çünkü pek temiz ,saf ve canlandırıcıymış.Ama insanlar yaşamın bu cennet hali içinde sürüp gitmesiyle yetinmemişler .Zamanla kuyunun
