Ay’a Yol Uzunluğundaki Meşhur Şiiri Nihayet Bitirebildim-1
Bir Delinin Senfonik Dokundurmaları
-Sevgi,
‼️🚨YENİ BÖLÜMDEN🚨‼️
Sıcak bir mayıs ayının son cuma günüydü. Sınıfın bazı köşelerinde hafta sonunun gelişini karşılayan bir neşe vardı; bazı yüzlerde ise yaklaşmakta olan LGS (Liselere geçiş sistemi) sınavının ağırlığı okunuyordu. O zamanlar bu sınav, yalnızca bir liseye giriş değil, bir geleceğe tutunma meselesiydi. Çünkü iyi bir üniversitenin yolu, iyi bir liseden geçerdi. Ve lisede aldığın eğitim, hangi bankta oturacağını değil, hayatta nereye varacağını belirliyordu çoğu zaman.
Ama Poyraz, bütün bu hesapların biraz dışında, biraz uzağında yaşıyordu. Sınavın, okulun, geleceğin onun için tanımı hep eksikti. Çünkü en iyi liseye de girse, en parlak üniversiteyi de kazansa, içindeki o boşluk, yine aynı yerde duracaktı. Bazen hayatta bazı eksiklikler vardı ki ne başarı tamamlayabiliyordu onları ne de diplomalar.
İlkokul yıllarından beri defalarca sorulan o;
- “Büyüyünce ne olacaksın?”
Sorusuna, cevap vermekte hep zorlanırdı.
İçinden geçen cevabı söylemek isterdi aslında:
- “İyi bir baba olacağım.”
Çünkü tanıdığı babalık, yalnızca otorite ve suskunlukla örülüydü. Ve o, bir gün kendi çocuğu olursa, onun gözünde korku değil, güven olmak isterdi. Ama bu, diğer çocukların kahkahasına kurban edilecek kadar kırılgan bir cevaptı. O yüzden yutardı her defasında.
Yakup KAZDAL
"Sevdiklerimizle, öğrenmenin sevincini kaybetmeden hayırlı bir ömür geçirmek ne güzel şeydir. İnşallah hepimize nasip olur. "
"Kardeşimi kazanmak için ona yenilmeyi göze alabiliyorum. Azım ama Peygamberimin aşkını duyuyorum kalbimde. Kimseyi bana benzemediği için hor görmüyorum. Yanlış bir şey yapıyor olsa bile bunu onun başına kakmanın çözüm olmadığını biliyorum. Biz insanları kazanmak mı istiyoruz yoksa onların ayıplarını gösterip utandırmak mı? Ben her şeyi bilen bir insan değilim. Bir sürü eksiğim var benim. "
"Hakkını verelim yaptığımız işin ve hakkını isteyelim... "