"Bu insanlar bugün neden dostça bakıyorlardı ? Delikanlı huzursuzlaştı, çünkü genellikle en zalim darbeleri gülümseyenlerin indirdiğini biliyordu."
"Öfke buz gibidir, havalar ısınır ısınmaz hemencecik erir gider!"
Neden seni bir çiğ damlası gibi
böylesine titrek, böylesine hassas görmeliyim?
oysa yorgun kalbim üşürken,
şimdi donuk gözlerim acıyı taşıyor..
Sen,hayran olduğum düşsel kadın,
bir buz dağı gibi olan kalbin
bütün insanlara acı çektirmek için mi böyle,
yoksa sadece senin için yaşayanlara mı?
Eskiden yaşamayı yürekten severdim,
birçokları gibi fırtınalı yaşadım
ve şimdi benim için artık hiçbir şey önemli değil,
çünkü hayatımı bir bardak su gibi çalkaladın.
Günlerim öyle yavaş, öyle sessiz geçiyor ki, sevgilim,
ve sen çok uzaklardasın, bir o kadar da yakında,
kalbimin yanında, duygularımın derinliğinde.
seni tekrar görmeyi, sesini duymayı
öyle çok istiyorum ki.
ama hiçbir şey değişmeyecek; benden öyle uzaksın ki.
'RATKO'
LEYLA için...
İşte bu, aşkın meydana getirebileceğinin yanında gülünç bir acı. Aşkın hissettirebileceği tüm mutluluk ve güzellik bir gün acıyla ödenir. Üstelik çok seversek on misli fazla acı gelir. Onsuzluğu, sonra kıskançlığın, anlayışsızlığın sancısını, reddedilme ve adaletsizlik hissini tadarsın. Kemiklerinin içine değin üşürsün ve kanın, derinin altından geçişini hissettiğin buz parçalarına döner.
Çoğu zaman, insanları değerlendirirken yarı yarıya yanıldım, ama hiçbir zaman büsbütün yanılmadım; kaldı ki yanılmamın da isabetli olduğu durumlar var; Çünkü ancak yıldırım gibi güçlü ve kaynak suyu gibi sağlıklı bir hayat söz konusu olabilir burada.
Ben, içinde dostluk sevgisini doğuştan taşıyan adamı severim. Kanı tensel tutkuyla kaynayan kadını severim. Hiç pazarlıksız, delicesine onlara veririm kendimi. Bu bana pahalıya patlar, ama uğradığım hiçbir hayal kırıklığı, arzularımı azaltmadı, hiçbir zaman da azaltmayacak.
Bir kumarbaz hırsıyla şansımı her yerde ararım. Her zaman büyük oynarım, çünkü küçük hesaplardan, eli sıkılıktan nefret ederim. Yanıldığım takdirde de hiçbir şey kaybetmem; öteki taraf kaybeder, insan kendini bütünüyle verirse hiçbir şey kaybetmez. Öyle olsa, kendini hiç düşünmeden ve ayrım yapmadan sunan güneşin de tükendiği idda edilebilir. Bu arada kendiliğinden eriyen buz dağları da erirlerse erisinler! Ancak kazandığımda elime hazine geçer. Dostluktan kaynaklanan sevgiden söz ediyorum, çünkü maalesef tensel zevk yıldırım gibidir; şiddetlidir, ama uzun sürmez.
Sayfa 28 - kitapKitabı okudu
Ben neydim? Ruhum, bir ağaç kurdu gibi beni kemirmekten başka ne yapıyordu? Şu ağaçlar, onların dallarını ve eteklerini örten karlar, şu ahşap bina, şu gramofon, şu göl ve üzerindeki buz tabakası ve nihayet bu çeşit çeşit insanlar hayatın kendilerine verdiği bir işi yapmakla meşguldüler. Her hareketlerinin bir manası vardı, ilk bakışta göze görünmeyen bir manası. Ben ise, dingilden fırlayarak, boşta yuvarlanan bir araba tekerleği gibi sallanıyor ve bu halimden kendime imtiyazlar çıkarmaya çalışıyordum. Muhakkak ki dünyanın en lüzumsuz adamıydım.
Sayfa 124Kitabı okudu
Bütün hayata karşı bir mide bulantısıyla uyandım. Yaşamak zorunda olmanın dehşeti yataktan benimle birlikte kalktı. Herşey gözüme boş göründü bir an ve içimden buz gibi bir ses, hiç bir derdin çaresi yoktur, dedi.
Sayfa 147
