Ve gecenin değiştiğini gördü. Gökyüzü parıldadı, ince altın rengi hatlarla dolmuştu ve aralarından, karanlığa çakılmış çivilerin başları gibi yıldızlar parlıyordu. Jace dünyanın kıvrımının altından kaydığını gördü ve bir an için bu görüntünün güzelliğine kapıldı. Sonra gökyüzü cam gibi açıldı ve parçalar karanlık şekiller halinde üzerine yağdı. Altı bacaklı atlar hızla koşarak yanından geçerken buzlu bir rüzgar içini kavurdu. Başının üzerinde, gözsüz, deri kanatlı yaratıklar daire çizerek uçuyor, ağızlarından zehirli yeşil bir salya saçarak çığlıklar atıyordu.
Jace trabzanın üzerinden eğilip kontrolsüzce kusarken Kılıç hâlâ elindeydi. Altında sular, içinde iblislerle zehirli bir yahni gibi haşlanıyordu. Kaygan siyah dokunaçların aşağıdan çekiştirdiği tabak gibi kanlı gözleriyle kıvranan dikenli yaratıklar gördü. On bacaklı bir su örümceğinin yakaladığı bir denizkızı, çırpınan kuyruğuna saplanan dişlerin acısıyla çığlık attı.
Kılıç Jace'in elinden düştü ve takırdayarak güvertede yuvarlandı. Aniden ses ve görüntüler kesildi, sakin gece geri döndü. Jace sıkıca trabzana tutunmuş, inanamayan gözlerle altlarındaki suya bakıyordu. Her yer boştu ve sadece suyun yüzeyi rüzgarla dalgalanıyordu.
"Neydi bu?" diye fısıldadı Jace.
Sayfa 311Kitabı okudu
Liyakat Üzerine
“ Uzun zamandır bir liyakat ezberidir gidiyor. Her tür hastalığı aynı ilaçla yeneceğini zanneden güdük Türk aklının bir semptomu da bu.
Liyakat aslında basit bir kelime. Hatta bugün her türlü eksikliğin, hıncın, idealin, öfkenin, hayalin yüklendiği zavallı bir kelime.
Liyakat ne demek, neyi içerip neyi göz ardı eder, neyi dışarda bırakır bilen
Nasıl etmeli de ağlayabilmeli
Farkına bile varmadan?
Nasıl etmeli de ağlayabilmeli
Ayıpsız,
Aşağıda kalan küçük Lordun, "Kim var orada?" diye bağırdığını duydu aniden. Will meydan okumadaki tereddütü hissetmişti. Tırmanmayı bıraktı. Dinlemeye, izlemeye başladı.
Orman cevapladı: Yaprakların hışırtısı, derenin buzlu akışı, uzaktaki bir kar baykuşunun ötüşü.
Ötekiler, ses vermedi.
Sayfa 12Kitabı okudu
Dimağımda buzlu bölmeler var
Zihnimde buzlu düşünceler
Buzlu bir kapının ardından bakar gibi hatırlamaya çalıştığım anlar var
Bir saat evvelini, bir gün, bir hafta, bir ay öncesini.
Babamın öldüğü günden kalma, yılan sinsiliğinde sancılarla
hislerimi anlatmaya çalışıyorum.
Yitirilmiş bir gerçeklik algısı derûnumdaki...
Bu yazan ben miyim? Yaşıyor muyum, yoksa hâlâ uykuda mıyım?
Her gün uyanan bedenin beraberinde bir ruh var mı taşıdığım?
Dimağımda buzlu bölmeler var
Bir ses var duyduğum, fısıldıyor kulağıma
Bu fısıltı beynimde hengâmeye dönüşüyor.
Sonrası gene buzlanma
Kayboluyor her şey bir anda.
Tekrar zorluyorum zihnimi bir dakika öncesi için
Gördüğüm bir rüyayı hatırlamaya benziyor bu.
Dimağımda buzlu bölmeler var
Kalbimin yangınının eritemediği, buzlu bölmeler...
Buzlu Ses
gemileri çekiyorlar iple
gemiler ne ki
çekemiyorlar buzu
sesinin üstündeki
Sayfa 62Kitabı okudu
