Bir dəxi görmək camalın könlüm, ey can, arzular,
Xəsteyi-dərdi-fəraqın dərdə dərman arzular.
Ey üzün cənnət, boyun tuba, sözün abi-hayat,
Qulluq etməklik tapunda hurü qılman arzular.
Gər səni arzularam, ey canü cananım, nola,
Təşneyi-vəslin, nigara, abi-heyvan arzular
Ta gülüstani-İrəm rüxsarını gördü gözüm,
Bülbüli-şeyda kimi hər dəm gülüstan arzular.
Gördü tupi-qəbqəbi-simin, çövkan zülfünü,
Tifli-ruhum neyləsin, ol tupü çövkan arzular.
Könlümüz arzuladı gər vəsli-canani, nola
Kim, yəqindir arzular dərviş, sultan arzular.
Bax axır xəstə Nəsiminin xəyali-xamına,
Xatiri dərbəndi-zindan, hurü qılman arzular.
Mecnûn'um bugün Leylâ derdinden
Aklı neylerim dîvâne geldim
Derdi cânânım açdı yaralar
Bağrım üstünde dermâna geldim
Ümmî Sinân'ın hâk-i pâyine
Sürmeğe yüzüm sultâna geldim
Yaramı bildim yârimden imiş
Bunda Niyâzî Lokman'a geldim
Sayfa 483
Her yeri sessizlik kaplıyor, en ufak bir hareket bile artık görülmüyor. Kuşlardan da bir eser kalmıyor...
O vakit ALLAH'a münacat etmek için sıra bana gelir. . .
artık baharın bulutları gibi gözyaşı dökmenin, inlemenin, acı geçmişi yad etmenin, karanlık ve müphem geleceği düşünmenin, bütün gücümle Rabbimden talepte bulunmanın, kalbimi ve ruhumu ihlasla O'na teslim etmenin, sonsuz lütuflarına en samimi duygularla teşekkür etmenin zamanı gelmiştir. . .
|şehidim çamranım...
“(Ey camaatım!) Yadınıza salın ki, o zaman Rəbiniz bunu bildirmişdi: “Əgər (Mənə) şükür etsəniz, sizə (olan nemətimi) artıracağam. Yox, əgər nankorluq etsəniz, (unutmayın ki) Mənim əzabım, həqiqətən şiddətlidir!” (İbrahim surəsi 7-ci ayə)
Sayfa 304Kitabı okudu
CÂNIM MUSTAFÂ
Serde tâcım kalpte rûhum tende cânım Mustafâ
Kalmadı tende mecâlim ey cânânım Mustafâ
Rûyum siyah destim boş nasıl varanı dîvâna ben
Hakk' a yarar amelim yok gevherkânım Mustafâ
Olmadı bir irşâdımız bu nefs-i emmâreden
Herkes kemâl bulmaz imiş okumakla karadan
Yüz bin tabip Lokmân olsa kurtulmak yok yaradan
Senden gayrı yok ilâcım bî-dermânım Mustafâ
Tâlihim tecrübe kıldım bahtı siyâh karayım
Kesmedim hergiz gümânırn şem'ine pervâneyim
Ey Ruhsatî haşr olanda değn1e böyle yanayım
Tek dilde ezberim olsun nâm ü şânım Mustafâ
Sayfa 38Kitabı okudu
O içinde zamanın, ben dışındayım. O açan kapıyı, ben çalanım.
Karşı konamayacak kadar gerçek bu gördüğüm.
Belki iyi geliriz birbirimize, yaralarımızı sağaltırız.
Belki de mutsuzluğu paylaşırız, herkes mutlu olmak zorunda değil ya?
....
Yaşamak, denemek demek değil mi?
Sayfa 264
