Sen bakma çocuğum, o fâsıklara,
O “çağdaş” geçinen münâfıklara.
Onlar ki; ilâhi aşktan fukara;
Neler var, bu koca harmanda neler,
Elbette olacak, çürük tâneler…
Hoşgörüye çıktı adı nifâkın,
Hedefi İslâmdır, bu ittifâkın.
Canlı cesetlerden, kendini sakın;
Onlar ki; ne hayâ, ne edep tanır,
Hâkk’tan utanmayan, kimden utanır?